Ana Sayfa Çalışma Hayatı Yıllık ücretli izin talebinde zaman aşımı süresi nedir?

    Yıllık ücretli izin talebinde zaman aşımı süresi nedir?

    Yıllık İzinde zamanaşımı

    460
    0

    Yıllık izin ücretini 27.10.2010 da işe girip 27.10.2021 de işten ayrılan kişi 5 yıllık zaman aşımı var derken sadece 27.10.2016 dan günümüze kadar olan ücretleri mi isteyebilir?

    “Yıllık izin ücreti iş sözleşmesinin feshi ile muaccel olup dönemsel bir nitelik taşımadığından, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu uygulaması yönünden 10 yıllık genel zamanaşımına tabidir.” şeklinde hüküm kurularak yıllık izin ücretinin zamanaşımı süresinin 10 yıl olduğunu belirtmiştir.

    Sözleşmenin sona ermesinde izin ücreti 

    Madde 59 – İş sözleşmesinin, herhangi bir nedenle sona ermesi halinde işçinin hak kazanıp da kullanmadığı yıllık izin sürelerine ait ücreti, sözleşmenin sona erdiği tarihteki ücreti üzerinden kendisine veya hak sahiplerine ödenir. Bu ücrete ilişkin zamanaşımı iş sözleşmesinin sona erdiği tarihten itibaren başlar. İşveren tarafından iş sözleşmesinin feshedilmesi halinde 17 nci maddede belirtilen bildirim süresiyle, 27 nci madde gereğince işçiye verilmesi zorunlu yeni iş arama izinleri yıllık ücretli izin süreleri ile iç içe giremez

    Yıllık ücretli izin hakkı ve izin süreleri

    Madde 53 – İşyerinde işe başladığı günden itibaren, deneme süresi de içinde olmak üzere,

    en az bir yıl çalışmış olan işçilere yıllık ücretli izin verilir.

    Yıllık ücretli izin hakkından vazgeçilemez.

    Niteliklerinden ötürü bir yıldan az süren mevsimlik veya kampanya işlerinde çalışanlara

    bu Kanunun yıllık ücretli izinlere ilişkin hükümleri uygulanmaz.

    İşçilere verilecek yıllık ücretli izin süresi, hizmet süresi;

    a) Bir yıldan beş yıla kadar (beş yıl dahil) olanlara ondört günden,

    b) Beş yıldan fazla onbeş yıldan az olanlara yirmi günden,

    c) Onbeş yıl (dahil) ve daha fazla olanlara yirmialtı günden,

    Az olamaz. 

    (Ek cümle: 10/9/2014-6552/5 md.) Yer altı işlerinde çalışan işçilerin yıllık

    ücretli izin süreleri dörder gün arttırılarak uygulanır.

    Ancak onsekiz ve daha küçük yaştaki işçilerle elli ve daha yukarı yaştaki işçilere

    verilecek yıllık ücretli izin süresi yirmi günden az olamaz.

    Yıllık izin süreleri iş sözleşmeleri ve toplu iş sözleşmeleri ile artırılabilir.

    Yıllık ücretli izne hak kazanma ve izni kullanma dönemi

    Madde 54 – Yıllık ücretli izine hak kazanmak için gerekli sürenin hesabında işçilerin,

    aynı işverenin bir veya çeşitli işyerlerinde çalıştıkları süreler birleştirilerek göz önüne alınır. Şu

    kadar ki, bir işverenin bu Kanun kapsamına giren işyerinde çalışmakta olan işçilerin aynı

    işverenin işyerlerinde bu Kanun kapsamına girmeksizin geçirmiş bulundukları süreler de hesaba

    katılır.

    Bir yıllık süre içinde 55 inci maddede sayılan haller dışındaki sebeplerle işçinin

    devamının kesilmesi halinde bu boşlukları karşılayacak kadar hizmet süresi eklenir ve bu suretle

    işçinin izin hakkını elde etmesi için gereken bir yıllık hizmet süresinin bitiş tarihi gelecek hizmet

    yılına aktarılır.

    İşçinin gelecek izin hakları için geçmesi gereken bir yıllık hizmet süresi, bir önceki izin

    hakkının doğduğu günden başlayarak gelecek hizmet yılına doğru ve yukarıdaki fıkra ve 55 inci

    madde hükümleri gereğince hesaplanır.

    İşçi yukarıdaki fıkralar ve 55 inci madde hükümlerine göre hesaplanacak her hizmet yılına

    karşılık, yıllık iznini gelecek hizmet yılı içinde kullanır.

    Aynı bakanlığa bağlı işyerleri ile aynı bakanlığa bağlı tüzel kişilerin işyerlerinde geçen

    süreler ve kamu iktisadi teşebbüsleri yahut özel kanuna veya Cumhurbaşkanlığı kararnamesine

    dayanılarak kurulan banka ve kuruluşlar veya bunlara bağlı işyerlerinde geçen süreler, işçinin

    yıllık ücretli izin hakkının hesaplanmasında göz önünde bulundurulur. (1)

    Yıllık izin bakımından çalışılmış gibi sayılan haller

    Madde 55 – Aşağıdaki süreler yıllık ücretli izin hakkının hesabında çalışılmış gibi sayılır:

    a) İşçinin uğradığı kaza veya tutulduğu hastalıktan ötürü işine gidemediği günler (Ancak,

    25 inci maddenin (I) numaralı bendinin (b) alt bendinde öngörülen süreden fazlası sayılmaz.).

    b) Kadın işçilerin 74 üncü madde gereğince doğumdan önce ve sonra çalıştırılmadıkları

    günler.

    c) İşçinin muvazzaf askerlik hizmeti dışında manevra veya herhangi bir kanundan dolayı

    ödevlendirilmesi sırasında işine gidemediği günler (Bu sürenin yılda 90 günden fazlası sayılmaz.).

    d) Çalışmakta olduğu işyerinde zorlayıcı sebepler yüzünden işin aralıksız bir haftadan çok

    tatil edilmesi sonucu olarak işçinin çalışmadan geçirdiği zamanın onbeş günü (işçinin yeniden işe

    başlaması şartıyla).

    e) 66 ncı maddede sözü geçen zamanlar.

    f) Hafta tatili, ulusal bayram, genel tatil günleri.

    g) 3153 sayılı Kanuna dayanılarak çıkarılan yönetmeliğe göre röntgen muayenehanelerinde

    çalışanlara pazardan başka verilmesi gereken yarım günlük izinler. (1)

    h) İşçilerin arabuluculuk toplantılarına katılmaları, hakem kurullarında bulunmaları, bu kurullarda

    işçi temsilciliği görevlerini yapmaları, çalışma hayatı ile ilgili mevzuata göre kurulan meclis, kurul, komisyon ve toplantılara yahut işçilik konuları ile ilgili uluslararası kuruluşların konferans, kongre veya kurullarına işçi veya sendika temsilcisi olarak katılması sebebiyle işlerine devam edemedikleri günler.

    ı) (Değişik: 4/4/2015-6645/35 md.) Ek 2 nci maddede sayılan izin süreleri,

    j) İşveren tarafından verilen diğer izinler ile 65 inci maddedeki kısa çalışma süreleri.

    k) Bu Kanunun uygulanması sonucu olarak işçiye verilmiş bulunan yıllık ücretli izin süresi.

    Yıllık ücretli iznin uygulanması

    Madde 56 – Yıllık ücretli izin işveren tarafından bölünemez.

    Bu iznin 53 üncü maddede gösterilen süreler içinde işveren tarafından sürekli bir şekilde verilmesi

    zorunludur.

    (Değişik üçüncü fıkra: 14/4/2016-6704/16 md.) Ancak, 53 üncü maddede öngörülen izin süreleri,

    tarafların anlaşması ile bir bölümü on günden aşağı olmamak üzere bölümler hâlinde kullanılabilir.

    İşveren tarafından yıl içinde verilmiş bulunan diğer ücretli ve ücretsiz izinler veya dinlenme ve

    hastalık izinleri yıllık izne mahsup edilemez.

    Yıllık ücretli izin günlerinin hesabında izin süresine rastlayan ulusal bayram, hafta tatili ve genel tatil

    günleri izin süresinden sayılmaz.

    Yıllık ücretli izinleri işyerinin kurulu bulunduğu yerden başka bir yerde geçirecek olanlara istemde

    bulunmaları ve bu hususu belgelemeleri koşulu ile gidiş ve dönüşlerinde yolda geçecek süreleri karşılamak üzere işveren toplam dört güne kadar ücretsiz izin vermek zorundadır. İşveren, işyerinde çalışan işçilerin yıllık ücretli izinlerini gösterir izin kayıt belgesi tutmak zorundadır.

    (Ek fıkra: 10/9/2014-6552/6 md.) Alt işveren işçilerinden, alt işvereni değiştiği hâlde aynı işyerinde

    çalışmaya devam edenlerin yıllık ücretli izin süresi, aynı işyerinde çalıştıkları süreler dikkate alınarak

    hesaplanır. Asıl işveren, alt işveren tarafından çalıştırılan işçilerin hak kazandıkları yıllık ücretli izin

    sürelerinin kullanılıp kullanılmadığını kontrol etmek ve ilgili yıl içinde kullanılmasını sağlamakla, alt işveren ise altıncı fıkraya göre tutmak zorunda olduğu izin kayıt belgesinin bir örneğini asıl işverene vermekle yükümlüdür.

    Yıllık izin ücreti

    Madde 57 – İşveren, yıllık ücretli iznini kullanan her işçiye, yıllık izin dönemine ilişkin ücretini ilgili

    işçinin izine başlamasından önce peşin olarak ödemek veya avans olarak vermek zorundadır.

    Bu ücretin hesabında 50 nci madde hükmü uygulanır.

    Günlük, haftalık veya aylık olarak belirli bir ücrete dayanmayıp da akort, komisyon ücreti, kâra

    katılma ve yüzde usulü ücret gibi belirli olmayan süre ve tutar üzerinden ücret alan işçinin izin süresi için verilecek ücret, son bir yıllık süre içinde kazandığı ücretin fiili olarak çalıştığı günlere bölünmesi suretiyle bulunacak ortalama üzerinden hesaplanır.

    Ancak, son bir yıl içinde işçi ücretine zam yapıldığı takdirde, izin ücreti işçinin izine çıktığı ayın başı

    ile zammın yapıldığı tarih arasında alınan ücretin aynı süre içinde çalışılan günlere bölünmesi suretiyle

    hesaplanır.

    Yüzde usulünün uygulandığı yerlerde bu ücret, yüzdelerden toplanan para dışında işveren tarafından

    ödenir.

    Yıllık ücretli izin süresine rastlayan hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücretleri

    ayrıca ödenir.

    İzinde çalışma yasağı

    Madde 58 – Yıllık ücretli iznini kullanmakta olan işçinin izin süresi içinde ücret karşılığı

    bir işte çalıştığı anlaşılırsa, bu izin süresi içinde kendisine ödenen ücret işveren tarafından geri

    alınabilir.

    Sözleşmenin sona ermesinde izin ücreti

    Madde 59 – İş sözleşmesinin, herhangi bir nedenle sona ermesi halinde işçinin hak

    kazanıp da kullanmadığı yıllık izin sürelerine ait ücreti, sözleşmenin sona erdiği tarihteki ücreti

    üzerinden kendisine veya hak sahiplerine ödenir. Bu ücrete ilişkin zamanaşımı iş sözleşmesinin

    sona erdiği tarihten itibaren başlar.

    İşveren tarafından iş sözleşmesinin feshedilmesi halinde 17 nci maddede belirtilen

    bildirim süresiyle, 27 nci madde gereğince işçiye verilmesi zorunlu yeni iş arama izinleri yıllık

    ücretli izin süreleri ile iç içe giremez.

    İzinlere ilişkin düzenlemeler

    Madde 60 – Yıllık ücretli izinlerin, yürütülen işlerin niteliğine göre yıl boyunca hangi

    dönemlerde kullanılacağı, izinlerin ne suretle ve kimler tarafından verileceği veya sıraya bağlı

    tutulacağı, yıllık izninin faydalı olması için işveren tarafından alınması gereken tedbirler ve

    izinlerin kullanılması konusuna ilişkin usuller ve işverence tutulması zorunlu kayıtların şekli

    Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı tarafından hazırlanacak bir yönetmelikle gösterilir.

    Sigorta primleri

    Madde 61 – Sigortalılara yıllık ücretli izin süresi için ödenecek ücretler üzerinden iş

    kazaları ile meslek hastalıkları primleri hariç, diğer sigorta primlerinin, 506 sayılı Sosyal

    Sigortalar Kanunundaki esaslar çerçevesinde işçi ve işverenler yönünden ödenmesine devam

    olunur.

    Ücretten indirim yapılamayacak haller

    Madde 62 – Her türlü işte uygulanmakta olan çalışma sürelerinin yasal olarak daha aşağı

    sınırlara indirilmesi veya işverene düşen yasal bir yükümlülüğün yerine getirilmesi nedeniyle ya

    da bu Kanun hükümlerinden herhangi birinin uygulanması sonucuna dayanılarak işçi

    ücretlerinden her ne şekilde olursa olsun eksiltme yapılamaz


    Kaynak: ismmmo
    Yasal Uyarı: Bu içerikte yer alan bilgi, görsel, tablolar, açıklama, yorum, analiz ve bir bütün olarak içeriğin tamamı sadece genel bilgilendirme amacıyla verilmiştir. Kişi veya kuruma özel profesyonel bir bilgilendirme ve yönlendirmede bulunma amacı güdülmemiştir. Konu ile benzerlik gösterse de her işletmenin kendi özel şartları nedeniyle farklı durumları olabilir. Bu nedenle, bu yazıda belirtilen içerikte yola çıkarak işletmenizi etkileyecek herhangi bir karar alıp uygulamaya geçmeden önce, uzmanına danışmanız menfaatiniz gereğidir. Karenaudit veya ilişkili olduğu kişi veya kurumlardan hiç biri, bu belgede yer alan bilgi, tablo, görsel, görüş ve diğer türdeki tüm içeriklerin özel veya resmi, gerçek veya tüzel kişi, kurum ve organizasyonlar tarafından kullanılması sonucunda ortaya çıkabilecek zarar veya ziyandan sorumlu değildir.


    Önceki İçerikCovid raporu alan bir personel için SGK’ya bildirim yapılır mı?
    Sonraki İçerikHuzur hakkı ödenecek bir kişiye AGİ verilir mi?

    CEVAP VER

    Lütfen yorumunuzu giriniz!
    Lütfen isminizi buraya giriniz