üzüntü – Muhasebe News

Çivi

MuhasebeNews — Tue, 14 Aug 2018 06:26:25 +0000

Huysuz ve geçimsiz bir genç varmış.
Bir gün babası ona çivilerle dolu bir torba vererek “Bir arkadaşınla tartışıp kalbini kırdığında bu tahta perdeye bir çivi çak.” demiş.
Genç, ilk gün bu tahta perdeye 14 çivi çakmış.
Sonraki günlerde kendini kontrol ederek her gün daha az çivi çakmış.
Hiç çivi çakmadığı bir gün bunu babasına söylemiş.
Babası onu yeniden tahta perdenin önüne götürerek “Bugünden başlayarak kalp kırmadığın her gün için tahta perdeden bir çivi söküp çıkar.” demiş.
Bir gün gelmiş ki perdedeki tüm çiviler çıkarılmış.
Bunu gören babası “Aferin! İyi davrandın ama bu tahta perdeye dikkatli bak.
Gördüğün gibi, perdede pek çok delik var.
Söylediğin her kötü söz, kırılan kalplerde de böyle bir delik açar.
Arkadaşın seni affettiğini söyleyebilir ancak onun kırılan kalbinde açılan delik, sonsuza kadar bir daha asla kapanmaz.” demiş.

Yasal Uyarı: Bu yazıdaki bilgiler sadece genel bilgilendirme amacıyla verilmiştir. Kişi veya kuruma özel profesyonel bir bilgilendirme amacı güdülmemiştir. Konu ile benzerlik gösterse de her işletmenin kendi özel şartları nedeniyle farklı durumları olabilir. Bu nedenle, bu yazıda belirtilen bilgilerden yola çıkarak işletmenizi etkileyecek herhangi bir karar alıp uygulamaya geçmeden önce, uzmanına danışmanız menfaatiniz gereğidir. Muhasebenews veya ilişkili olduğu kişi veya kurumlardan hiç biri, bu belgede yer alan bilgilerin özel veya resmi, gerçek veya tüzel kişi, kurum ve organizasyonlar tarafından kullanılması sonucunda ortaya çıkabilecek zarar veya ziyandan sorumlu değildir.

Küpe Gibi Kulağında Duracak Her Daim O Kural?

MuhasebeNews — Fri, 16 Feb 2018 10:15:50 +0000

Şu hepimizin eksiği, kusuru diz boyu.
Yanılmam zanneden, en çok yanılır.
Her şeyi bildiğini düşünen, aslında bir baltaya sap olamayandır.
Üstünlük taslayan, en geriden gelenidir.
Beşer dediğin adı üstünde zaten şaşar.
Yıkılmam sanırken ayağımız kayar, düşeriz; oldum zannederiz, her sözümüzden ve davranışımızdan acemilik fışkırır; vardım zannederiz, bir de bakarız bir arpa boyu bile yol katetmemişiz.
“Piştim.” dersek hamlık sınavından geçemeyiz.
Çoktur eksiği, yanılgısı insanın.
Yine de bunların tümü, duruma göre hoş görülebilir hatta affedilebilir.
Ama bir kural var ki onu asla unutmamak koşuluyla. Küpe gibi kulağında duracak her daim o kural.
En sisli sabahlarda, en puslu yollarda ışık veren, titrek ama sabit bir mum alevi gibi.
Öyle bir kural ki son derece basit ama bir o kadar temel: “Kalp kırmayacaksın!”