Çocuk İşçi Çalıştırırken Dikkat!!!

Ulaştırma ve Altyapı Bakanlığından:

TEHLİKELİ YÜKLERİN DENİZYOLUYLA TAŞINMASI VEYÜKLEME EMNİYETİ HAKKINDA YÖNETMELİK

BİRİNCİ BÖLÜM

Amaç, Kapsam, Dayanak, Tanımlar

Amaç

MADDE 1 – (1) Bu Yönetmeliğin amacı; denizyoluyla yapılacak tehlikeli yük taşımacılığı faaliyetinin güvenli, ekonomik, seri, kaliteli, çevreye olumsuz etkisi en az ve diğer taşımacılık faaliyetleri ile uyumlu şekilde yapılması ve denizyoluyla taşınan yüklerin yükleme emniyetinin sağlanmasıdır.

Kapsam

MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik;

a) Türk bayraklı gemilerde ve deniz araçlarında yük olarak taşınan ve kıyı tesislerinde elleçlenen tehlikeli yükleri,

b) Tehlikeli yükün gemide veya kıyı tesisinde yüklenmesi, istif edilmesi, taşınması, taşıma biriminden ve gemiden boşaltılması, bildirimi, geçici depolanması, kontrol ve denetiminin yapılmasını,

c) Denizyoluyla taşınan yüklerin gemilerde, kıyı tesislerinde ve yük taşıma birimlerinde yükleme emniyetinin sağlanmasını,

ç) Yabancı bayraklı olup Türk karasularında seyrederek kıyı tesislerine uğrak yapan gemilerin tehlikeli yüklere ve yükleme emniyetine yönelik faaliyetlerini,

d) Türk boğazlarından geçecek IMDG Kod Sınıf 1, Sınıf 6.2 ve Sınıf 7 maddeleri taşıyan gemilerin uğraksız geçiş izinlerini,

kapsar.

(2) Bu Yönetmelik;

a) Yük olarak taşınmayan tehlikeli maddeleri,

b) Savaş hali ve olağanüstü hallerde uygulanacak mevzuat hükümlerine göre yapılan taşıma işlemlerini ve kıyı tesisi kullanımlarını,

c) Türk Silahlı Kuvvetleri, Jandarma Genel Komutanlığı, Emniyet Genel Müdürlüğü ve Sahil Güvenlik Komutanlığına ait gemiler ile yapılan taşımaları ve bu taşımalara yönelik olarak kullanılan kıyı tesislerini,

kapsamaz.

Dayanak

MADDE 3 – (1) Bu Yönetmelik, 26/9/2011 tarihli ve 655 sayılı Ulaştırma ve Altyapı Alanına İlişkin Bazı Düzenlemeler Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 28 inci maddesi, 14/4/1341 tarihli ve 618 sayılı Limanlar Kanunu, 10/6/1946 tarihli ve 4922 sayılı Denizde Can ve Mal Koruma Hakkında Kanun, 10/7/2018 tarihli ve 30474 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan 1 sayılı Cumhurbaşkanlığı Teşkilatı Hakkında Cumhurbaşkanlığı Kararnamesinin 474 üncü ve 497 nci maddeleri, 6/3/1980 tarihli ve 8/522 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile taraf olunan Denizde Can Emniyeti Uluslararası Sözleşmesi (SOLAS) ve 3/5/1990 tarihli ve 90/442 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile taraf olunan Denizlerin Gemiler Tarafından Kirletilmesinin Önlenmesine Ait Uluslararası Sözleşme (MARPOL 73/78) hükümlerine dayanılarak hazırlanmıştır.

Tanımlar ve kısaltmalar

MADDE 4 – (1) Bu Yönetmelikte geçen;

a) Ambalaj: IMDG Kod Bölüm 6’da tanımlanan, tehlikeli yükün içine konulduğu taşıma kabını,

b) Bakanlık: Ulaştırma ve Altyapı Bakanlığını,

c) BLU Kod: Dökme Yük Gemilerinin Emniyetli Yüklenmesi ve Tahliyesine Yönelik Uygulama Kodunu,

ç) Dökme yük: Geminin yapısal bölümü olan veya geminin içinde ya da üzerinde kalıcı olarak sabitlenmiş bir tank veya ambar içerisinde bulunan, doğrudan muhafaza olmaksızın taşınması planlanan katı, sıvı ve gaz halindeki maddeleri,

d) Fümigasyon: Zararlı organizmaları imha etmek amacıyla belirli sıcaklıktaki kapalı bir ortama, gaz halinde etki eden bir fümigantı belirli miktarda verme ve belirli bir süre ortamda tutma işlemini,

e) Gemi: Mevzuat veya taraf olduğumuz uluslararası sözleşmeler kapsamına giren gemileri,

f) Gemi ilgilisi: Donatan, işleten, kiracı, kaptan veya acenteleri ile donatanı temsile yetkilendirilmiş gerçek veya tüzel kişileri,

g) IBC Kod: Dökme Tehlikeli Kimyasalları Taşıyan Gemilerin İnşa ve Ekipmanları Hakkında Uluslararası Kodu,

ğ) IGC Kod: Dökme Sıvılaştırılmış Gazları Taşıyan Gemilerin İnşa ve Ekipmanları Hakkında Uluslararası Kodu,

h) IMDG Kod: Denizyoluyla Taşınan Tehlikeli Yüklere İlişkin Uluslararası Kodu,

ı) IMO: Uluslararası Denizcilik Örgütünü,

i) IMSBC Kod: Uluslararası Denizcilik Katı Dökme Yükler Kodunu,

j) ISPS Kod: Uluslararası Gemi ve Liman Tesisi Güvenlik Kodunu,

k) İdare: Denizcilik Genel Müdürlüğünü,

l) Kıyı tesisi: Gemilerin veya deniz araçlarının emniyetli bir şekilde yük alıp verebilecekleri veya barınabilecekleri, depolama alanları dâhil liman, rıhtım, iskele, yanaşma yeri, akaryakıt, sıvılaştırılmış gaz veya kimyasal boru hattı şamandırası veya platformu,

m) Konteyner: Emniyetli Konteynerler Hakkında Uluslararası Sözleşme (CSC Sözleşmesi) kapsamında geçerli standartlara uygun belgeye sahip yük taşıma teçhizatını,

n) MARPOL: Denizlerin Gemiler Tarafından Kirletilmesinin Önlenmesine Ait Uluslararası Sözleşmeyi,

o) Nem miktarı (MC): Dökme katı yüke ait numunenin toplam sıvı kütlesinin yüzdesi olarak ifade edilen su, buz veya diğer sıvılardan oluşan miktarı,

ö) SOLAS: Denizde Can Emniyeti Uluslararası Sözleşmesini,

p) Taşınabilir azami nem (TML): IMSBC Kod Kısım 7.3.2’de belirtilen özellikleri haiz olmayan gemilerde taşınan sıvılaşabilir bir katı dökme yükün emniyetli şekilde taşınabilmesine engel olmayacak şekilde içerebileceği azami nem miktarını,

r) Taşıyan: Her türlü tehlikeli yükü kendi adına veya üçüncü kişiler adına taşıma işine ilişkin teklif alan, teklif veren, teklifi kabul eden fiili taşımacı, broker, gemi sahibi, taşıma işleri organizatörü, taşıma işleri komisyoncusu, gemi acentesi ile kombine taşımacılık kapsamında tehlikeli yükü denizyolunun yanı sıra karayolu veya demiryolu ile taşıma işlemini yürüten gerçek ve tüzel kişileri,

s) Tehlikeli yük;

1) Denizlerin Gemiler Tarafından Kirletilmesinin Önlenmesine Ait Uluslararası Sözleşme (MARPOL) 73/78 Ek I, Lahika 1’de yer alan petrol ve petrol ürünlerini,

2) IMDG Kod Bölüm 3’te verilen paketli taşınan madde ve nesneleri,

3) IMSBC Kod Lahika 1’de verilen yüklerden karakteristik tablosundaki grup kutusunda “B” ile “A ve B” ibaresi olan dökme yükleri,

4) IBC Kod Bölüm 17’de verilen tablonun “hazards (zararlılar)” başlıklı “d” sütununda “S” veya “S/P” ibaresi bulunan sıvı maddeleri,

5) IGC Kod Bölüm 19’da verilen gaz halindeki maddeleri,

ş) TMGD: Bakanlıkça yetkilendirilmiş tehlikeli madde güvenlik danışmanlarını,

t) TYUB: İdare tarafından düzenlenen ve paketli veya dökme halde tehlikeli yük elleçlemesi yapan kıyı tesisleri tarafından alınması gereken Kıyı Tesisi Tehlikeli Yük Uygunluk Belgesini,

u) Yükleme emniyeti: Gemi ambarına veya gemi güvertesine yüklenen yük taşıma biriminin veya yükün emniyetli bağlanması ve istiflenmesi ile yük taşıma birimine yüklenecek yüklerin emniyetli bağlanması ve istiflenmesini,

ü) Yükleten: Konşimento, denizyolu taşıma senedi veya çok modlu taşımacılık dokümanında “yükleten” olarak belirtilen gerçek veya tüzel kişi ile namına veya adına bir deniz nakliyat şirketiyle taşıma sözleşmesi yapılan gerçek veya tüzel kişiyi,

v) Yük ilgilisi: Tehlikeli yükün göndereni, alıcısı, temsilcisi veya taşıma işleri organizatörünü,

y) Yük taşıma birimi (CTU): Paketlenmiş veya dökme haldeki tehlikeli yüklerin taşınması için tasarlanmış ve üretilmiş; karayolu römorku, yarı römorku ve tankeri, taşınabilir tank ve çok elemanlı gaz konteyneri, demiryolu vagonu ve tank vagonu, konteyner ve tank konteynerini,

ifade eder.

(2) Bu Yönetmelikte geçen ancak bu maddede yer almayan tanımlar için mevzuatta veya taraf olduğumuz uluslararası sözleşmelerde yer alan tanımlar geçerlidir.

İKİNCİ BÖLÜM

Taşıma ve Elleçleme Faaliyetlerine İlişkin Kurallar

Kıyı tesisi tehlikeli yük uygunluk belgesi

MADDE 5 – (1) Tehlikeli yük elleçleyen kıyı tesislerinin TYUB almaları ve geçerli durumda bulundurmaları zorunludur.

(2) TYUB ücreti, elleçleme ve/veya depolama yetkisi talep edilen tehlikeli yük cinsi sayısı ile 5.000 TL çarpılarak hesaplanır.

(3) TYUB düzenlemek için yerinde yapılan denetimin ücreti 3.500 TL’dir.

(4) TYUB’nin geçerlilik suresi üç yıldır. Bu süre sonunda tekrar denetim yapılarak ücreti karşılığında belge yenilenir.

(5) TYUB düzenlenmesine ilişkin diğer usul ve esaslar Petrol Tankerleri ve Terminalleri Uluslararası Emniyet Kılavuzu (ISGOTT), Uluslararası Gaz Tanker ve Terminal Operatörleri Birliği (SIGTTO) rehberleri, BLU Kod ve BLU Manuel ile IMO MSC.1/Circ.1216 gibi uluslararası kaynaklar da göz önüne alınarak İdarece belirlenir.

(6) Bakanlıkça Yeşil Liman Sertifikası düzenlenerek yetkilendirilen kıyı tesislerine ilişkin hükümler saklıdır.

Tehlikeli madde güvenlik danışmanı

MADDE 6 – (1) Tehlikeli yükleri elleçleyen kıyı tesisleri, Bakanlıkça IMDG Kod kapsamında yetkilendirilmiş olan TMGD istihdam eder veya Tehlikeli Madde Güvenlik Danışmanlığı Kuruluşundan hizmet alır. Bu kıyı tesisleri ayrıca Tehlikeli Madde Faaliyet Belgesi almaz ve Bakanlıkça Tehlikeli Malların Karayolu ile Uluslararası Taşımacılığı Anlaşması (ADR) kapsamında yetkilendirilmiş olan TMGD istihdam etmez ya da hizmet almazlar.

(2) IMDG Kod kapsamında yetkilendirilmiş olan TMGD’ler, görev yaptıkları veya hizmet verdikleri kıyı tesislerinin bu Yönetmelikte belirlenen sorumluluklarına yönelik olarak üçer aylık periyotlarla rapor hazırlar ve bu raporu İdareye bildirir. Raporlarda eksiklik veya yanlışlık tespit edilmesi halinde İdare veya liman başkanlığı kıyı tesisinde denetim yapmaya yetkilidir.

(3) TMGD eğitimi, sınavı, yetkilendirmesi, görev, yetki ve sorumlulukları ile ilgili hususlar Ulaştırma Hizmetleri Düzenleme Genel Müdürlüğünce belirlenir. İdare, Bakanlıkça IMDG Kod kapsamında yetkilendirilmiş olan TMGD’ler ile ilgili ilave görev ve sorumluluk belirleyebilir.

Tehlikeli yük elleçleme rehberi

MADDE 7 – (1) Kıyı tesisleri, tehlikeli yüklerle ilgili yapılan tüm işlemlerin ve bu Yönetmelikte belirtilmiş sorumlulukların ve tedbirlerin nasıl yerine getirildiğini açıklayan prosedürleri ve tehlikeli yüklere yönelik emniyet planını içeren Tehlikeli Yük Elleçleme Rehberi hazırlar. Rehber ilgili tüm tesis personeli, kamu otoriteleri ve tesis kullanıcılarının erişimine ve bilgisine açık olacak şekilde kıyı tesisine ait web sitesinde yayımlanır.

(2) Tehlikeli Yük Elleçleme Rehberine ilişkin usul ve esaslar İdare tarafından belirlenir.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Sorumluluklar ve Eğitim

Genel sorumluluklar

MADDE 8 – (1) Tehlikeli yük taşıma faaliyetinde bulunan tüm tarafların genel sorumlulukları aşağıda belirtilmiştir:

a) Taşımacılığı emniyetli, güvenli ve çevreye zararsız şekilde yapmak, kazaları engellemek ve kaza olduğunda zararı olabildiğince aza indirmek için gerekli olan tüm önlemleri almakla yükümlüdürler.

b) Tehlikeli yüklerin taşınması sırasında meydana gelen yangın, sızıntı, döküntü gibi acil durumlarda, Tehlikeli Madde Taşıyan Gemiler İçin Acil Durum Müdahale Yöntemleri ve Acil Durum Cetvellerinin yer aldığı EmS Rehberinden faydalanırlar.

c) Tehlikeli yüklerin zararlarından etkilenen kişilere ve bu yüklerin karıştığı kazalar sonucu meydana gelen sağlık sorunlarına yönelik gerekli tıbbi ilk yardımın uygun şekilde yapılabilmesi amacıyla IMDG Kod ekinde yer alan Tıbbi İlk Yardım Rehberinden (MFAG) faydalanırlar.

Yük ilgilisinin sorumlulukları

MADDE 9 – (1) Yük ilgilisinin sorumlukları aşağıda belirtilmiştir:

a) Tehlikeli yüklerle ilgili zorunlu doküman, bilgi ve belgeleri hazırlar, hazırlatır ve bu belgelerin taşıma faaliyeti süresinde yükle birlikte bulunmasını sağlar.

b) Tehlikeli yüklerin cinsine uygun şekilde sınıflandırılmasını, ambalajlanmasını, işaretlenmesini, etiketlenmesini ve levhalanmasını sağlar.

c) Tehlikeli yüklerin onaylı ambalaj ve yük taşıma birimlerine kurallara uygun ve emniyetli bir biçimde yüklenmesini, istif edilmesini ve emniyetli bağlanmasını sağlar.

Taşıyanın sorumlulukları

MADDE 10 – (1) Taşıyanın sorumlukları aşağıda belirtilmiştir:

a) Tehlikeli yüklerle ilgili zorunlu doküman, bilgi ve belgeleri yük ilgilisinden talep eder ve bunların taşıma faaliyeti süresinde yükle birlikte bulunmasını sağlar.

b) Yük ilgilisi tarafından sınıflandırılan, ambalajlanan, işaretlenen, etiketlenen ve levhalandırılan tehlikeli yüklerin mevzuata uygunluğunu kontrol eder.

c) Tehlikeli yüklerin onaylı ambalaj ve yük taşıma birimleri kullanılarak kurallara uygun şekilde ambalajlandığını, yük taşıma birimine emniyetli bir biçimde yüklendiğini ve emniyetli bağlandığını kontrol eder.

Kıyı tesisi işleticisinin sorumlulukları

MADDE 11 – (1) Kıyı tesisi işleticisinin sorumlukları aşağıda belirtilmiştir:

a) Tehlikeli yükleri taşıyan gemileri liman başkanlığının izni olmadan tesisine yanaştırmaz.

b) Tesisine yanaşacak gemiye tesis kuralları, yük elleçleme kuralları ve ilgili mevzuat kapsamında yazılı bilgi verir.

c) İdareden elleçleme izni almadığı tehlikeli yükleri elleçlemez, bu kapsamda planlama yaparak yanaşacak gemileri mağdur etmez.

ç) Tehlikeli yüklerle ilgili zorunlu doküman, bilgi ve belgeleri yük ilgilisinden talep ederek bunların yükle birlikte bulunmasını sağlar. İlgili doküman, bilgi ve belgelerin yük ilgilisi tarafından sağlanamaması durumunda tehlikeli yükü tesisine kabul etmek ya da elleçlemek zorunda değildir.

d) Yükün özelliğine göre gerekli olabilecek tüm verileri gemi ilgilisi ile paylaşarak yükleme veya boşaltma operasyonunu varılacak mutabakata göre yapar. Gemi ilgilisinin bilgisi olmadan operasyonda değişiklik yapmaz.

e) Tesisinin emniyetli çalışma kapasitesini ve hava durumu tahminlerini dikkate alarak çalışma limitlerini belirler, geminin rıhtımda emniyetli bir şekilde bağlı kalması ve elleçleme yapılması için gerekli tedbirleri alır.

f) Tesisine gelen tehlikeli yüklerin uygun şekilde sınıflandırıldığına, ambalajlandığına, işaretlendiğine, etiketlendiğine, levhalandığına ve yük taşıma birimine emniyetli bir biçimde yüklendiğine dair bilgiler içeren taşıma evrakını kontrol eder.

g) Tehlikeli yüklerin elleçlenmesi ve bu elleçlemenin planlanmasında görev alan personelin gerekli eğitimleri alarak belgelendirilmesini sağlar ve belgeleri olmayan personeli bu operasyonlarda görevlendirmez.

ğ) Tesisindeki tehlikeli yük elleçleme ekipmanlarının çalışır durumda olmasını ve ilgili personelin bu ekipmanların kullanımına ilişkin eğitilmesini ve belgelendirilmesini sağlar.

h) Kıyı tesisinde iş güvenliği tedbirlerini alarak personelin tehlikeli yükün fiziksel ve kimyasal özelliklerine uygun kişisel koruyucu donanım kullanmasını sağlar.

ı) Tehlikeli yüklerle ilgili faaliyetleri, bu işlere uygun olarak tesis edilmiş rıhtım, iskele ve depolarda yapar.

i) Tehlikeli sıvı dökme yüklerin yükleme veya boşaltmasını yapacak gemiler için ayrılmış rıhtım ve iskeleleri, bu iş için uygun nitelikte tesisat ve teçhizat ile donatır.

j) Tesisine yanaşmış gemilerdeki ve tesisindeki kapalı ve açık alanlardaki tüm tehlikeli yüklerin güncel listesini tutar ve bu bilgileri, talep edilmesi halinde ilgililere verir.

k) Tesisinde elleçlediği veya geçici depoladığı tehlikeli yüklerin oluşturduğu anlık riski ve buna yönelik aldığı tedbirleri liman başkanlığına bildirir.

l) Kapalı alanlara girişte yaşanan kazalar dahil tehlikeli yüklere ilişkin kazaları liman başkanlığına bildirir.

m) İdare ve liman başkanlığı tarafından yapılan kontrol ve denetimlerde gerekli destek ve işbirliğini sağlar.

n) Geçici depolanmasına izin verilmeyen Sınıf 1 (Sınıf 1 Uyumluluk Grubu 1.4 S hariç), Sınıf 6.2 ve Sınıf 7 tehlikeli yüklerin bekletilmeksizin en kısa zamanda kıyı tesisi dışına naklini sağlar, bekletilmesinin zaruri olduğu durumlarda izin almak için İdareye başvurur.

o) Tehlikeli yüklerin taşındığı yük taşıma birimlerini ayırım ve istif kurallarına uygun şekilde geçici depolar ve depolama yapılan alanda tehlikeli yükün sınıfına uygun olan yangın, çevre ve diğer emniyet tedbirlerini alır. Tehlikeli yüklerin elleçlendiği sahalarda yangın söndürme sistemleri ile ilk yardım ünitelerini her an kullanıma hazır halde bulundurur ve gerekli kontrolleri periyodik olarak yapar.

ö) Tehlikeli yüklerin elleçlendiği ve geçici depolandığı alanlarda yapılacak sıcak çalışma iş ve işlemlerinden önce liman başkanlığından izin alır.

p) Gemilerin acil durumlarda kıyı tesislerinden tahliye edilmesine yönelik acil tahliye planı hazırlayarak liman başkanlığına sunar ve liman başkanlığı tarafından uygun bulunan plan hakkında ilgili kişileri bilgilendirir.

r) Tesisinde yükleme emniyeti kurallarına uygun olarak yük taşıma birimlerinin iç yüklemesinin yapılmasını sağlar.

Gemi ilgilisinin sorumlulukları

MADDE 12 – (1) Gemi ilgililerinin sorumlukları aşağıda belirtilmiştir:

a) Geminin taşıyacağı yükün taşınmaya uygun olduğuna dair belgelendirilmiş olmasını ve yük ambarları, yük tankları ve yük elleçleme donanımlarının yük taşımacılığına uygun durumda olmasını sağlar.

b) Tehlikeli yüklerle ilgili tüm zorunlu doküman, bilgi ve belgeleri yük ilgilisinden talep eder ve taşıma faaliyeti süresinde yükle birlikte bulunmasını sağlar.

c) Mevzuat ve uluslararası sözleşmeler kapsamında gemide tehlikeli yüklerle ilgili bulunması gereken doküman, bilgi ve belgelerin uygun ve güncel olmasını sağlar.

ç) Gemiye yüklenen yük taşıma birimlerinin uygun işaretlendiğine, levhalandırıldığına ve emniyetli bir biçimde yüklendiğine dair bilgiler içeren taşıma evrakını kontrol eder.

d) Tehlikeli yüklerin riskleri, emniyet prosedürleri, emniyet ve acil durum önlemleri, müdahale yöntemleri ve benzeri konularda ilgili gemi personelini bilgilendirir.

e) Gemideki tüm tehlikeli yüklerin güncel listelerini bulundurur ve talep halinde ilgililere beyan eder.

f) Gemide varsa yükleme programının onaylanmış ve belgelendirilmiş olmasını ve çalışır halde bulundurulmasını sağlar.

g) Kıyı tesisine yanaşan gemide bulunan tehlikeli yüklerin oluşturduğu anlık riski ve buna yönelik aldığı tedbirleri liman başkanlığına ve kıyı tesisine bildirir.

ğ) Tehlikeli yükte sızıntı olması veya böyle bir ihtimalin bulunması durumunda tehlikeli yükü taşımaya kabul etmez.

h) Seyir sırasında veya kıyı tesisindeyken gemisinde meydana gelen tehlikeli yük kazalarını liman başkanlığına bildirir.

ı) İdare ve liman başkanlığı tarafından yapılan kontrol ve denetimlerde gerekli destek ve işbirliğini sağlar.

i) İlgili kurum ve kuruluşlarca düzenlenen gemi sertifikalarında yer almayan tehlikeli yükleri taşımayı kabul etmez.

j) Tehlikeli yük elleçlenmesinde görevli gemi insanlarının elleçleme esnasında yükün fiziksel ve kimyasal özelliklerine uygun kişisel koruyucu donanım kullanmasını sağlar.

k) Gemilerine yüklenen yüklerin yükleme emniyetine ilişkin gerekliliklerini sağlar.

Eğitim

MADDE 13 – (1) Bu Yönetmelik kapsamındaki yükleri elleçleyen kıyı tesislerinde çalışan personelin alması gereken eğitimler ile ilgili usul ve esaslar İdare tarafından belirlenir.

(2) IMO tarafından zorunlu tutulan veya İdare tarafından uygun görülürse tavsiye niteliğindeki IMO eğitimlerinin uygulanması için gerekli çalışmalar İdarece yapılır.

(3) Kıyı tesislerinde yapılan denetimlerde personelin bilgi ve becerilerinin yetersiz olduğu tespit edilirse İdare eğitimlerin tekrarlanmasını talep edebilir.

(4) Bu madde kapsamındaki eğitimlerin pratik uygulamaları için öncelikle Bakanlığın imkânlarından yararlanılır.

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

Yükleme Emniyeti ve Yüklere İlişkin Uluslararası

Kodlar Kapsamında Özel Hükümler

Yükleme emniyeti 

MADDE 14 – (1) Liman başkanlığı kıyı tesisindeki elleçleme operasyonunu herhangi bir risk gördüğünde durdurur ve risk giderilene kadar başlatmaz.

(2) Yüklerin gemiye emniyetli yüklenmesini sağlamak üzere yükün cinsine göre BLU Kod ve BLU Manual, Yük İstifi ve Güvenliği için Emniyetli Uygulama Kodunu (CSS Kod), Yük Taşıma Birimlerinin Paketlenmesi için Uygulama Kodu (CTU Kod) ve Güvertede Kereste Yükü Taşıyan Gemiler Hakkında Emniyetli Uygulamalar Kodu (TDC Kod) hükümlerine uyulur.

(3) Yüklerin istiflenmesi ilgili mevzuat ve taraf olduğumuz uluslararası sözleşmelere uygun olarak gerçekleştirilir.

(4) Gemi, yükleme sınırı markası dikkate alınarak yükleme sınırından daha fazla yüklenemez. Böyle bir durumun tespiti halinde geminin seyre çıkmasına izin verilmez ve gemi ilgilisi hakkında 22 nci madde kapsamında idari işlem yapılır.

(5) Elleçleme operasyonundan önce yükleme-boşaltma planı, gemi kalkmadan önce ise yüklenen yük miktarının tespiti için draft sörvey veya kantar sörveyi sonuçları gemi ilgilisi tarafından liman başkanlığına sunulur. İdare veya liman başkanlığı draft sörvey veya kantar sörveyi raporunun yetkili bir gözetim firmasından alınmasını talep edebilir.

(6) Özellikle tek ambarlı dökme yük gemileri olmak üzere dökme yük gemilerindeki yükün, ambarın tabanına yayılacak şekilde (haplama yapılarak) yüklenmesi sağlanarak geminin stabilitesinin olumsuz etkilenmesini önleyici tedbirler alınır.

(7) Geminin yapısının aşırı gerilmeye maruz kalmaması için yük ve balast suyu düzeninin yükleme veya boşaltma operasyonu boyunca izlenmesi sağlanır.

(8) Geminin meyilsiz olmasına dikkat edilir, ancak yükleme esnasında bir meyil (yana yatma) gerekiyorsa bunun olabildiğince kısa süreli olması sağlanır. Geminin yapısal olarak zarar görmesinden sakınmak amacıyla onaylı stabilite buklete uygun biçimde dengeli yüklenmesi ve boşaltılması sağlanır.

(9) Yük elleçleme operasyonunu etkileyebilecek olumsuz meteorolojik ve oşinografik şartlarda elleçleme operasyonu kaptan tarafından şartlar düzelinceye kadar durdurulur.

(10) Ağır yükün hafif yükün üzerine konulması, sıvı yükün kuru yükün üzerine konulması, kötü kokulu yüklerin kokusunun diğer yüklere sirayet etmesi gibi durumları engellemek için diğer yüklere zarar verebilecek özelliklere sahip yükler, ayrım kurallarına uyularak yüklenir.

(11) Yüklerin gemiye yüklenmesi, istifi, ayrımı, elleçlenmesi, taşınması ve boşaltılması ile ilgili emniyet tedbirlerinin eksiksiz uygulanması ve devam ettirilmesini sağlamak amacıyla SOLAS Bölüm VI Kısım A Kural 5.6 uyarınca katı ve sıvı dökme yükler haricindeki tüm yükler, yük birimleri ve yük taşıma birimleri İdare veya yetkilendirilmiş klas kuruluşları tarafından İdare adına onaylanmış Yük Bağlama El Kitabına (Cargo Securing Manual) uygun şekilde yüklenir, istiflenir ve emniyet altına alınır.

IMDG Kod kapsamındaki yükler

MADDE 15 – (1) IMDG Kod’da taşınması yasak olan madde ve nesneler denizyoluyla taşınamaz.

(2) Paketli olarak taşınan tehlikeli yüklerin nakliyesinde yer alan taraflar, hasar ve yaralanmaları önleyebilmek ve bunların etkisini en aza indirebilmek için öngörülebilen risklerin yapısını ve boyutunu göz önünde bulundurarak bu Yönetmeliğe ve IMDG Kod hükümlerine uygun tedbirleri alırlar.

(3) Tehlikeli yüklerin denizyoluyla taşınmasında IMDG Kod Bölüm 6’da tanımlanan ve Bakanlıkça veya SOLAS’a taraf bir ülkenin yetkili idaresince yetkilendirilmiş kuruluşlar tarafından test edilip UN sertifikası verilmiş olan ambalajların kullanılması zorunludur.

(4) IMDG Kod Kural 5.4.2’de yer alan Konteyner/Araç Paketleme Sertifikası, tehlikeli yükleri yük taşıma birimine (tank konteyner hariç) yükleyen kişiler tarafından doldurulur ve imzalanır. Bu kişiler, IMDG Kod Kural 1.3’te yer alan ilgili eğitimi alır. Konteyner/Araç Paketleme Sertifikası, yük limana gelmeden önce veya yük ile birlikte girişte limana sunulur. Bu sertifikanın bir nüshası konteyner sağ kapısının iç duvarına yerleştirilir.

(5) Tehlikeli yükleri paketli olarak taşıyan her gemide, IMDG Kod Kural 5.4.3, 5.4.4 ve 5.4.5’te belirtilen belgeler bulundurulur.

(6) SOLAS Bölüm II-2 Kısım G Kural 19.4 uyarınca gemilerin tehlikeli yükleri taşımaya uygun yapıda ve donanımda olduğunu kanıtlamak üzere gemilerde yetkili idare tarafından düzenlenen Uygunluk Sertifikası (Document of Compliance) bulundurulur. Tehlikeli katı dökme yükler hariç olmak üzere IMDG Kod Sınıf 6.2, Sınıf 7 ve sınırlı miktarda taşınabilen tehlikeli yükler için sertifikaya gerek yoktur.

IMSBC Kod kapsamındaki yükler

MADDE 16 – (1) SOLAS Bölüm VII Kısım A Kural 7.2.1 uyarınca tehlikeli katı dökme yüklerin taşınması ile ilgili tüm belgelerde “dökme yük sevkiyat isminin” kullanılması zorunludur, yükün ticari ismi tek başına yeterli değildir.

(2) Tehlikeli katı dökme yükleri taşıyan gemilerde, SOLAS Bölüm VII Kısım A Kural 7.2.2 uyarınca gemideki tehlikeli yükleri, yerleri ile birlikte gösteren bir yük manifestosu veya özel liste bulunmalıdır. Gemideki bütün tehlikeli yüklerin yerini gösteren ve sınıflarını belirten ayrıntılı bir istif planı, anılan yük manifestosu veya özel liste yerine kullanılabilir.

(3) SOLAS Bölüm XII Kural 10 uyarınca, katı dökme yüklerin yoğunluğu, yük gemiye yüklenmeden önce yük ilgilisi tarafından SOLAS Bölüm VI Kısım A Kural 2’ye ek olarak beyan edilir. 1.780 kg/m3 ve üzeri yoğunluktaki katı dökme yüklere ilişkin gereklilikleri sağlamadıkları sürece SOLAS Bölüm XII Kural 6 kapsamındaki gemiler için yoğunluğu 1.250 kg/m3 ile 1.780 kg/m3 arasında bulunan tüm katı dökme yüklerin yetkilendirilmiş bir test firması tarafından yoğunluk ölçümü yapılmış olmalıdır. Bu yük yoğunluğu testi, yükleme limanı Türkiye’de ise Türk Akreditasyon Kurumunca akredite edilmiş bir laboratuvar (TS EN ISO/IEC 17025: 2017) tarafından yapılabilir.

(4) IMSBC Kod kapsamında Grup A (ve Grup A ve B) yüklerin kıyı tesislerinde elleçlenmesi ve gemide taşınabilmesi için aşağıdaki şartlar aranır:

a) Yükleme limanının yetkili idaresince yetkilendirilmiş kuruluşlarca düzenlenmiş olan, yüke ait taşınabilir azami nem (TML) sertifikası ile yükün nem miktarı (MC) sertifikası veya beyanı, yük ilgilisi tarafından gemi ilgililerine teslim edilir. Yükleme limanı Türkiye’deyse TML testi Türk Akreditasyon Kurumunca akredite edilmiş (TS EN ISO/IEC 17025: 2017) bir laboratuvar tarafından yapılır. TML sertifikası, TML test sonucunu veya bu sonucun yer aldığı test raporunu içerir. Bu dokümanların birer kopyası ilgili liman başkanlığı ve kıyı tesisi işleticisi tarafından alınarak saklanır ve İdare tarafından yapılan denetimlerde talep edilmesi halinde sunulur.

b) Yük gemideyken MC değerinin TML’den daha az olmasını sağlamak için nem içeriğini örnek alma, test etme ve kontrol etme prosedürleri, gemi ilgilisi tarafından IMSBC Kod hükümleri dikkate alınarak hazırlanır. Bu prosedürlerin onaylanması ve uygulanmasının kontrolü liman başkanlığı tarafından yapılır. Prosedürün onaylandığını belirten belge gemi ilgilisine verilir.

c) Grup A yüklerin yalnızca yükleme sırasındaki gerçek MC değerinin o yüke ait TML değerinden düşük olması halinde gemiye yüklenmesi kabul edilebilir. MC değeri TML değerinden fazla olan Grup A yükler, ancak IMSBC Kod Kısım 7.3.2’de belirtilen özellikleri haiz gemilerde taşınabilir.

ç) TML testi, Grup A yükün gemiye yüklenme tarihinden önceki altı ay içerisinde yapılır. Yük bileşiminde veya karakteristiğinde herhangi bir sebeple değişiklik olması halinde yeni bir test gerçekleştirilir.

d) Grup A yükün MC testi için numune alma ve test yapma, yükün gemiye yüklenme tarihine mümkün olan en yakın zamanda olmalıdır ve bu süre asla yedi günden fazla olamaz. Test ile yükleme arasındaki zaman zarfında ciddi bir yağmur ya da kar yağarsa yükün MC değerinin TML değerini aşmadığını teyit etmek için nem miktarı testi tekrar edilir.

(5) IMSBC Kod kapsamındaki katı dökme yüklere ait bilgilerin yük ilgilileri tarafından SOLAS Bölüm VI Kısım A Kural 2’ye uygun şekilde gemi ilgililerine sağlanması gerekir.

(6) Tehlikeli katı dökme yüklerden kaynaklanan kazalara müdahale etmek için uygun acil müdahale talimatları gemide bulundurulur.

(7) IMSBC Kod’da bulunmayan bir katı dökme yükün taşınması ve bildirimi ile ilgili usuller İdarece belirlenir.

IBC Kod kapsamındaki yükler

MADDE 17 – (1) IBC Kod kapsamındaki yüklerin taşınmasında görev alan tüm paydaşlar yükün IBC Kod Bölüm 17 ve 18’de belirtilen ürün adını ve özelliklerini kullanır ve yükle ilgili belirtilen tüm yükümlülüklere uyar. IBC Kod kapsamına giren ve Bölüm 17 ve 18’de adları verilen yüklere ilişkin güncellemeler her yıl aralık ayında IMO tarafından yayımlanan MEPC.2 sirkülerleri ile takip edilir.

(2) IBC Kod kapsamındaki yükleri taşıyan gemilerde IBC Kod Bölüm 16.2’de belirtilen belgeler bulundurulur.

(3) IBC Kod Bölüm 14.1.1 hükmü gereği, yükleme veya boşaltma operasyonunda görev alan gemi insanları için yeterli sayıda ve uygun özellikte EN 943-1:2015+A1:2019 ve TS EN 943-2:2019 standardını karşılayan koruyucu ekipman bulundurulur. Bu ekipman büyük önlük, uzun kollu özellikli eldiven, uygun ayakkabı, tüm vücudu kaplayan kimyasal geçirmez giysi ve gözlere tam uygun gözlük veya yüz maskesini içerir.

(4) IBC Kod kapsamındaki yükleri taşıyan gemilerde, iş elbiseleri ve koruyucu giysiler kolay erişilebilecek yerlerde ve özel dolaplarda muhafaza edilir. Operasyonlar sırasında kullanılmış olan donanımlar yaşam mahallerinde bulundurulmaz. Ancak kamaralar, sık kullanılan koridorlar, yemek bölümleri ve ortak banyolar gibi yaşam alanlarından yeterli şekilde ayrılmış özel dolaplarda olmak koşuluyla koruyucu giysiler yaşam mahallerinde de muhafaza edilebilir.

(5) Asfalt ürünleri hariç olmak üzere IBC Kod Bölüm 17’de bulunan tablonun “zararlılar (hazards)” başlıklı “d” sütununda “emniyet (safety)-S” ibaresi bulunan zararlı tehlikeli sıvı dökme yükler, kıyı tesislerinde supalan olarak elleçlenemez. Bu yükler, ancak boru hatları vasıtasıyla gemilerden tesiste bulunan tanklara tahliye edilerek ve bu tanklardan da kara tankerlerine dolum yapılarak elleçlenebilir. Kara tankerlerinden gemilere yüklemelerde de aynı kural geçerlidir.

Dolu konteynerlerin tartılması

MADDE 18 – (1) Denizyoluyla taşınmak üzere gemilere yüklenecek dolu konteynerlerin brüt ağırlıklarının yükleten tarafından tespit edilerek doğrulanması zorunludur.

(2) Dolu konteynerlerin brüt ağırlıklarını belirleyecek gerçek ve tüzel kişiler İdare tarafından Dolu Konteyner Brüt Ağırlık Tespiti Yetki Belgesi düzenlenerek yetkilendirilir. Yetki belgesi ücreti 56.828 TL’dir.

(3) DBA Bilgi Sistemini kullanmaları için taşıyan veya temsilcisine verilen Dolu Konteyner Brüt Ağırlık Tespiti Kontrol Yetki Belgesinin ücreti ikinci fıkrada belirtilen, cari yıla ait yetki belgesi ücretinin yarısıdır.

(4) İdare, ikinci fıkra kapsamında yetkilendirdiği kişilerin doğrulanmış brüt ağırlık tespit hizmeti karşılığında alacağı tartım hizmet bedelinin tavan ücretini KDV hariç olmak üzere belirler ve ilan eder. Yetki sahipleri, doğrulanmış brüt ağırlığı tespit edilen konteyner başına tavan ücretin %7’sini kontrol ücreti olarak Bakanlık Döner Sermaye İşletme Dairesi Başkanlığının hesabına yatırır. Bakanlıkça Yeşil Liman Sertifikası düzenlenerek yetkilendirilen kıyı tesislerine ilişkin hükümler saklıdır.

(5) Kıyı tesislerinden gemilere yüklenecek olan dolu konteynerlerin brüt ağırlıklarının tespit edilerek doğrulanması, bildirimi, tarafların sorumlulukları ile diğer usul ve esaslar İdarece belirlenir.

Liman sahasında ve bitişik limanlar arasında tehlikeli yüklerin taşınması

MADDE 19 – (1) Liman idari sahasında ve bitişik limanlar arasında tehlikeli yükler uygun ambalajlarda, yük taşıma birimlerine yüklenmiş olarak ve taşıyan ile taşıtan tarafından gerekli emniyet tedbirleri alınmak kaydıyla taşınır. Gemilerde bulunacak yolcu sayıları belirlenirken IMDG Kod Kural 7.1.3.1 ve Bölüm 7.5 hükümleri göz önünde bulundurulur. Bu husustaki usul ve esaslar İdarece belirlenir.

Gemilere özel diğer hükümler

MADDE 20 – (1) Dökme haldeki bitkisel yağları taşımak üzere halihazırda belgelendirilmiş genel kuru yük gemilerinin belirli seferler için bitkisel yağları taşımaya devam etmelerini sağlamak için oluşturulmuş rehberin yayımlandığı MEPC.148(54) sayılı Karar gereğince, rehberin 1.1 inci maddesinde tanımlanan yükler, anılan maddede verilen şartları haiz genel kuru yük gemilerinde taşınabilir.

(2) IGC Kod Bölüm 13.6.13 hükümleri kapsamında, IGC Kod kapsamındaki yükleri taşıyan gemilerde en az iki adet taşınabilir gaz detektörü bulundurulması zorunludur. Bu detektörler kapalı mahallerdeki oksijen düzeyinin tespiti ve geminin taşıdığı yüklerden kaynaklanabilecek yanıcı, patlayıcı ve zehirli gazların ölçümünü yapabilecek nitelikte olmalıdır. Gemilerde bulundurulacak dedektörler, her gaz için ayrı ayrı olabileceği gibi taşınan yüklerden kaynaklanabilecek gazların varlığını ölçebilme yeteneğine sahip çok amaçlı da olabilir. Gemilerde bulundurulacak oksijen düzeyini ölçen detektörler, TS EN 50104:2020 performans gerekliliklerini ve test standardını; yanıcı gaz varlığını ölçen detektörler, TS EN 60079-29-1:2017  performans gerekliliklerini ve test standardını; zehirli gaz varlığını ölçen detektörler ise TS EN 60079-29-4:2011 dizayn gerekliliklerini ve test standartlarını karşılamalıdır. Bu detektörlerin kalibrasyonları, TS EN ISO/IEC 17025:2017 standardına göre akredite olmuş laboratuvarlarda üreticilerinin belirlediği periyotlarda ve usulde yaptırılır.

(3) Gemilerde, Kategori X, Y veya Z maddelerini içeren yük atıklarının veya balast sularının, tank yıkama sularının veya diğer karışımların boşaltımını düzenleyen zorunlu hükümler içeren MARPOL73/78 Ek II Bölüm 5 Kural 13 hükümlerine riayet edilir.

(4) MARPOL Ek II kapsamındaki, Kategori X yükler veya yüksek viskoziteye sahip ya da katılaşabilen Kategori Y yükleri taşıyan gemiler, tahliye limanından kalkmadan önce tahliye ettikleri yük tanklarını yük atıklarından arındırmak amacıyla ön yıkama yapmak ve atıklarını atık kabul tesisine vermek zorundadırlar.

(5) Kategori Y veya Z yükleri taşıyan gemilerin MARPOL Ek II Lahika 4’te modeli açıklanan tahliye rehberine (Procedures and Arrengement Manual) uygun olarak yük tahliyesi yapmamaları veya alacakları alternatif önlemlerin liman başkanlığı tarafından onaylanmaması halinde tahliye limanından kalkmadan önce tahliye ettikleri yük tanklarını yük atıklarından arındırmak amacıyla ön yıkama yapmak ve atıklarını atık kabul tesisine vermek zorundadırlar.

(6) Ön yıkama işlemi MARPOL Ek II Lahika 6 uyarınca hazırlanan, klaslı gemilerde yetkilendirilmiş klas kuruluşları tarafından onaylanan bir prosedür kapsamında, klassız gemilerde ise bayrak devletinin yetkili idaresi tarafından onaylanan bir prosedür kapsamında yapılır. İdare ön yıkama konusunda muafiyet tanıyabilir.

BEŞİNCİ BÖLÜM

Denetimler ve İdari Para Cezaları

Denetimler

MADDE 21 – (1) Bakanlık yapacağı denetimleri, merkez ve taşra teşkilatı personelinin yanı sıra 655 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 28 inci maddesine göre yetkilendirilen kurum ve kuruluş personeli aracılığı ile yaptırabilir.

(2) Merkez ve taşra teşkilatı personelince yapılan denetim neticesinde idari para cezasını gerektirecek bir fiilin tespiti durumunda, liman başkanlığı tutulan denetim raporuna binaen ceza işlemi uygular.

(3) Yetkilendirilen kurum ve kuruluşlarca yapılan denetim neticesinde idari para cezasını gerektirecek bir fiilin tespiti durumunda, tutulan ihlal karar tutanağı ve varsa diğer deliller, ceza işlemi yapılmak üzere yetkili liman başkanlığına gönderilir. Liman başkanlıkları ihlal karar tutanağını uygun görmeleri halinde idari para cezası karar tutanağı düzenler.

(4) Liman başkanlıkları yük taşıma birimleri ile ilgili aşağıdaki hususlarda kıyı tesislerinde program dışı denetim yapar ve tespit edilen eksiklikler ile uygulanan idari yaptırımı İdareye bildirir:

a) Konteyner CSC plakası kontrolü.

b) Konteynerlerin levha, yazılmışsa uygun sevkiyat adı ve gerekli ise UN numarasının gösteriminin doğruluğu.

c) Konteynerlerin payload aşımı.

ç) Hasarlı yük taşıma birimlerinde elleçleme yapılması.

d) Yük taşıma birimlerinin kıyı tesisi sahasında ayrım kuralları.

e) Geminin fazla yüklenip yüklenmediğine yönelik yükleme sınırı markası kontrolü.

(5)  Liman başkanlıkları, kıyı tesislerinin TYUB şartlarını idame ettirip ettiremediklerine yönelik program dışı denetim yapar. Bu denetimler altı aydan uzun olmayacak periyotlarla yapılır ve sonuçları İdareye bildirilir.

(6) Liman başkanlıklarınca yapılan ön denetim, program dışı denetim ve liman devleti denetimlerinde, tehlikeli yük elleçlemesi yapılan gemilerde ilgili sertifika, doküman, teçhizat ve donanım kontrolleri yapılır.

İdari para cezaları

MADDE 22 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerinin ihlali durumunda 655 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 28 inci maddesi uyarınca aşağıda belirtilen idari para cezaları uygulanır:

a) 5 inci madde kapsamında TYUB yenilemek için İdareye başvuru yapan kıyı tesislerinde yapılan denetimlerde, 6 ncı maddenin ikinci fıkrası kapsamında TMGD raporundaki eksiklik veya yanlışlık üzerine yapılan denetimlerde ve 21 inci maddenin beşinci fıkrası kapsamında yapılan program dışı denetimlerde;

1) Akredite muayene kuruluşlarından alınması gerekli rapor ve sertifikaları almayanlara her bir eksik rapor veya sertifika için 15.000 TL,

2) Depolama alanı zemininde gerekli sızdırmazlık önlemleri almadan tehlikeli yük elleçleyenlere 15.000 TL,

3) Mevzuata ve taraf olduğumuz uluslararası sözleşmelere uygun olarak tehlikeli yükleri istiflemeyen ve ayırmayanlara 5.000 TL,

4) Zarar görmüş tehlikeli yük ihtiva eden yük taşıma birimlerine yönelik iş ve işlemleri uygun şekilde yapmayanlara 10.000 TL,

5) Türk Mühendis ve Mimar Odaları Birliği odalarına kayıtlı bir makine mühendisi tarafından onaylanmış yangın planı bulunmayanlara veya onaylı yangın planında bulunan ekipman ve donanımları teçhiz etmeyenlere 15.000 TL,

6) Elektrik aksamı, aydınlatma tesisatı veya exproof donanım ile ilgili eksikliği olanlara her bir eksiklik için 10.000 TL,

7) Kıyı tesisinde TYUB kapsamındaki faaliyet alanlarına uygun güncel yayınları bulundurmayanlara 4.000 TL,

8) Yeterli sayıda serbest bırakma kancası veya acil bırakma kaplini tesis etmeyenlere her bir eksiklik için 15.000 TL,

9) Yeterli sayıda tehlike uyarı işaretleri/levhaları/piktogramları asmayanlara/yerleştirmeyenlere 3.000 TL,

10) Yük pompası acil kapatma donanımı tesis etmeyenlere 15.000 TL,

11) Yeterli sayıda alarm butonu olmayan/alarm butonları çalışmayanlara 4.000 TL,

12) Fümigasyon operasyonu için bir özel alan belirlemeyen veya fümigasyon operasyonunu belirlenmiş özel alanda yapmayanlara 10.000 TL,

13) İdarece TYUB düzenlemek için belirlenen diğer tüm gerekliliklerde eksikliklerin her biri için 3.000 TL,

b) 6 ncı maddenin birinci fıkrasında belirtilen TMGD bulundurma zorunluluğuna uymayan kıyı tesislerine 20.000 TL, 6 ncı maddenin ikinci fıkrası kapsamında hazırlanması gereken raporun hazırlanmaması ya da 6 ncı maddenin üçüncü fıkrası kapsamında TMGD’nin İdarece belirlenecek diğer görev ve sorumluluklara riayet etmemesi halinde TMGD’yi istihdam eden kıyı tesisine veya Tehlikeli Madde Güvenlik Danışmanlığı Kuruluşuna 15.000 TL,

c) 7 nci madde kapsamında Tehlikeli Yük Elleçleme Rehberi oluşturmayan kıyı tesislerine 20.000 TL, bu rehberi güncel durumda bulundurmayan, web sitesinde yayımlamayan veya İngilizcesini bulundurmayan kıyı tesisi işleticilerine her bir eksiklik için 10.000 TL,

ç) 8 inci, 9 uncu ve 10 uncu maddeler ile birinci fıkrasının (g) bendi hariç olmak üzere 11 inci maddede belirtilen sorumluluklara uymayanlara, uyulmayan her bir sorumluluk için 5.000 TL,

d) 11 inci maddenin birinci fıkrasının (g) bendi kapsamında istihdam ettiği personele gerekli eğitimleri aldırmayan kıyı tesisi işleticisine 20.000 TL,

e) 12 nci maddede belirtilen sorumluluklara uymayan gemi ilgilisine uyulmayan her bir sorumluluk için 10.000 TL,

f) Dördüncü fıkrası hariç olmak üzere 14 üncü madde kapsamındaki hususlara uymayan ilgililere her bir eksiklik için 10.000 TL,

g) 14 üncü maddenin dördüncü fıkrasına aykırı işlem yapan veya 21 inci maddenin dördüncü fıkrası kapsamında yapılan program dışı denetimlerde aynı fıkranın (e) bendine aykırı işlem yaptığı tespit edilen gemi ilgilisine 100.000 TL,

ğ) 21 inci maddenin dördüncü fıkrası kapsamında yapılan program dışı denetimlerde aynı fıkranın (a), (b) ve (c) bentlerine aykırılık tespit edilirse yük ilgilisine 3.000 TL, (ç) ve (d) bentlerine aykırılık tespit edilirse kıyı tesisi işleticisine 5.000 TL,

h) 21 inci maddenin altıncı fıkrası kapsamında yapılan denetimlerde tehlikeli yükün gereği olan teçhizat, doküman ve donanıma sahip olmadığının tespiti halinde gemi ilgilisine 10.000 TL,

ı) 23 üncü maddenin üçüncü fıkrasında belirtilen izni almaksızın elleçleme yapıldığının tespiti halinde 30.000 TL, izin alınmasına rağmen gerekli tedbirlere uymaksızın elleçleme yapıldığının tespiti halinde 10.000 TL,

i) 24 üncü maddenin beşinci fıkrası kapsamında bildirim yükümlülüğüne uymayanlara, doğru bilgiler içermeyen bildirim yapanlara veya bu kapsamda yapılan düzenleme hükümlerine uygun bildirim yapmayanlara 5.000 TL,

j) Bu fıkrada bahsedilmeyen, ancak denizyoluyla taşınan tehlikeli yüklere ve yükleme emniyetine ilişkin bu Yönetmelik ve bu Yönetmelik kapsamında yapılan düzenlemelerde yer alan diğer zorunlu hükümlerin ihlali durumunda her bir eksiklik için 10.000 TL’ye kadar,

k) Yapılan her takip denetiminde eksikliklerin giderilmediğinin tespiti halinde giderilmeyen her bir eksiklik için bir önceki denetimde uygulanan cezanın yüzde elli arttırılan tutarında,

idari para cezası kesilir ve eksikliklerin giderilmesi için altı aya kadar süre verilir.

(2) 12 nci maddenin birinci fıkrasının (a) bendine aykırı hareket eden gemi elleçleme yapıyorsa idari para cezasının kesilmesinin yanı sıra elleçleme operasyonu eksiklik giderilene kadar liman başkanlığınca durdurulur.

(3) Can, mal, çevre ve seyir emniyetini ciddi olarak tehdit ettiği belirlenen veya kasıtlı yapılan ihlaller için bu maddede belirlenen ceza miktarları iki katı artırılarak uygulanır.

(4) İdari Para Cezası Karar Tutanağı, tebligat usulleri ve idari yaptırımların uygulanmasına ilişkin diğer hususlarda 30/3/2005 tarihli ve 5326 sayılı Kabahatler Kanunu hükümleri uygulanır.

(5) Bu Yönetmelik kurallarının ihlali durumunda idari yaptırım uygulanması, diğer mevzuatta öngörülen ceza ve tedbirlerin uygulanmasına halel getirmez.

(6) Bu Yönetmeliğe göre verilen idari para cezaları, tebliğinden itibaren bir ay içerisinde ödenir.

ALTINCI BÖLÜM

Çeşitli ve Son Hükümler

Özel izinler

MADDE 23 – (1) İdare, tehlikeli yüklerin denizyoluyla taşınmasında taraf olduğumuz uluslararası sözleşmelerde belirtilen muafiyet ve istisnaları uygulayabilir.

(2) İdare, ilgili ve yetkili kamu mercilerinin, kıyı tesislerinin veya yük ilgililerinin talebi üzerine taraf olduğumuz uluslararası sözleşmeler ve bu Yönetmelik kapsamında taşıma sırasında herhangi bir emniyetsiz duruma mahal vermemek şartıyla taşıma şekli ve elleçleme hususları ile tehlikeli yükün yapısı, sınıfı ve miktarı göz önüne alınarak özel izin verebilir. Bunun için başvuruda bulunan kıyı tesisi herhangi bir tehlikeli yüke yönelik TYUB sahibi olmalıdır.

(3) 17 nci maddenin beşinci fıkrasında belirtilen altyapıya sahip olmadığı için bu madde uyarınca özel izin talep eden kıyı tesislerinin başvuruları, ilgili mevzuat hükümleri ve talep edilen liman bölgesinde, IBC kod kapsamındaki yükleri elleçlemeye yönelik TYUB’ye sahip olan bir kıyı tesisinin mevcudiyeti dikkate alınarak İdare tarafından değerlendirilir. Bu fıkra kapsamında kıyı tesisleri, izin verilen geminin taşıdığı tehlikeli dökme sıvı yük miktarı 2000 tona kadar ise 20.062 TL, 2.001 ton ile 5.000 ton arasında ise 26.749 TL ve 5.000 tondan fazla ise 33.436 TL’yi Bakanlık Döner Sermaye İşletme Dairesi Başkanlığının hesabına yatırır.

(4) Kıyı tesisi inşaatı ile tamamı veya bir kısmı devlet tarafından yapılan projelerde kullanılacak IMDG Kod Sınıf 1 patlayıcı madde ve Sınıf 7 radyoaktif kaynak elleçleme izinleri, liman başkanlığınca İdare bilgilendirilerek verilir.

(5) Liman başkanlığınca IMDG Kod Sınıf 1 patlayıcı madde ve Sınıf 7 radyoaktif maddeyi transit olarak taşıyan gemilere verilecek yanaşma izni, kaptan ve kıyı tesisi işleticisi tarafından alınan tedbirlerin uygun bulunması kaydıyla liman başkanlığınca verilir.

(6) Özel izin verilmesine ilişkin diğer usul ve esaslar İdarece belirlenir.

Diğer hususlar

MADDE 24 – (1) 4 üncü maddenin birinci fıkrasının (s) bendinin (1), (4) ve (5) numaralı alt bentlerindeki tehlikeli yükleri tahliye ettikten sonra gazdan arındırma yapmayan ve bunları sertifikalandırmayan gemiler, tehlikeli yük taşıyan gemi olarak kabul edilir ve o tehlikeli yükü taşıyan gemilere uygulanan kurallara tabi olur.

(2) Tehlikeli yüklerin taşındığı, temizlenmemiş ve gazdan arındırma işlemi yapılmamış ambalaj ve yük taşıma birimleri, bunlardan tahliye edilen tehlikeli yüklere uygulanan mevzuat hükümlerine tabidir.

(3) Bu Yönetmelikte yer alan kalite standartlarının değişmesi durumunda güncel olan standartlar dikkate alınır.

(4) Bu Yönetmelikte IMO mevzuatına atıf yapılan hususlarda değişiklik olması durumunda güncel IMO mevzuatı hükümleri geçerlidir.

(5) Denizyolu, karayolu veya demiryoluyla kıyı tesislerine gelen tehlikeli yükler ile ilgili bildirimlerin içeriği, usul ve esasları İdare tarafından belirlenir.

(6) İdare, gemilerde veya kıyı tesislerinde tehlikeli yükler ve yükleme emniyeti ile ilgili IMO mevzuatını göz önünde bulundurarak düzenleme yapabilir.

(7) İdare, kıyı tesislerinde ve gemilerde fümigasyon operasyonu ile fümige edilmiş yük taşıma birimlerinde gaz ölçümü, gazdan arındırma ve kapalı mahallere girişle ilgili IMO mevzuatını göz önünde bulundurarak düzenleme yapabilir.

(8) İdare, yüklerin yük taşıma birimlerine veya gemi ambarlarına sabitlenmesi, bağlanması hizmeti ile yükleme emniyeti konusunda benzer hizmetleri verenlerin yetkilendirilmesine yönelik düzenleme yapabilir.

(9) Bu Yönetmelikte veya bu Yönetmelik kapsamında yapılan düzenlemelerle belirlenen tavan ücret dahil tüm ücretler, her yıl bir önceki yıla ilişkin olarak 4/1/1961 tarihli ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu uyarınca tespit ve ilan edilen yeniden değerleme oranında, takvim yılı başından geçerli olmak üzere artırılarak uygulanır.

(10) Bu Yönetmelikte yer alan idari para cezaları 5326 sayılı Kanunun 17 nci maddesinin yedinci fıkrası hükümlerine göre yeniden değerlemeye tabi tutulur.

(11) Bu Yönetmelikte veya bu Yönetmelik kapsamında yapılan düzenlemelerle belirlenen tavan ücret dahil tüm ücretler Bakanlık Döner Sermaye İşletme Dairesi Başkanlığına gelir olarak kaydedilir.

Diğer kurum ve kuruluşların yetkileri

MADDE 25 – (1) Tehlikeli yük, tehlikeli atık, yük atığı, hurda yükler ve fümigasyon yapılmış yükler ile ilgili hususlarda diğer kamu kurum ve kuruluşlarının yetki ve sorumlulukları saklıdır.

İstatistik

MADDE 26 – (1) İdare, tehlikeli yük taşımacılığı faaliyetlerinin genel seyrinin tespiti ve politika oluşturulması amacıyla bu faaliyetlere ilişkin ilgililerden veri talep edebilir.

Hüküm bulunmayan haller

MADDE 27 – (1) Bu Yönetmelikte hüküm bulunmayan hallerde ilgili mevzuat ve taraf olduğumuz uluslararası sözleşme hükümleri uygulanır.

(2) İdarenin görev ve sorumluluk sahasındaki konularda taraf olduğumuz uluslararası sözleşmelerde İdarenin veya yetkili kurumun kararına/takdirine/düzenlemesine bırakılmış hususlar İdare tarafından belirlenir.

Yürürlükten kaldırılan yönetmelik

MADDE 28 – (1) 3/3/2015 tarihli ve 29284 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Tehlikeli Maddelerin Deniz Yoluyla Taşınması Hakkında Yönetmelik yürürlükten kaldırılmıştır.

Geçiş hükmü

GEÇİCİ MADDE – (1) Yürürlükten kaldırılan mevzuat uyarınca düzenlenmiş olan Kıyı Tesisi Tehlikeli Madde Uygunluk Belgeleri, geçerlilik süreleri sonuna kadar geçerlidir.

Yürürlük

MADDE 29 – (1) Bu Yönetmeliğin;

a) 1 inci, 2 nci, 3 üncü, 4 üncü maddeleri, 22 nci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi, 29 uncu ve 30 uncu maddeleri yayımı tarihinde,

b) Diğer hükümleri 1/4/2022 tarihinde,

yürürlüğe girer.

Yürütme

MADDE 30 – (1) Bu Yönetmelik hükümlerini Ulaştırma ve Altyapı Bakanı yürütür.

31 Aralık 2018 PAZARTESİ

TEBLİĞ

Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığından:

ÇOK TEHLİKELİ SINIFTA YER ALAN VE ONDAN FAZLA ÇALIŞANI BULUNAN İŞYERLERİNDE İŞSİZLİK SİGORTASI PRİMİ İŞVEREN PAYI TEŞVİKİNDEN YARARLANILMASINA İLİŞKİN USUL VE ESASLAR HAKKINDA TEBLİĞ

BİRİNCİ BÖLÜM

Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar

Amaç ve kapsam

MADDE 1 – (1) Bu Tebliğin amacı, 25/8/1999 tarihli ve 4447 sayılı İşsizlik Sigortası Kanununun ek 4 üncü maddesi gereğince üç yıl süreyle ölümlü veya sürekli iş göremezlikle sonuçlanan iş kazası meydana gelmeyen, çok tehlikeli sınıfta yer alan ve ondan fazla çalışanı bulunan işyerlerine sağlanacak işsizlik sigortası primi işveren payı teşvikinin usul ve esaslarını belirlemektir.

(2) Bu Tebliğ, 20/6/2012 tarihli ve 6331 sayılı İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu kapsamında çok tehlikeli sınıfta yer alan ve ondan fazla çalışanı bulunan işyerlerini kapsar.

Dayanak

MADDE 2 – (1) Bu Tebliğ, 4447 sayılı Kanunun ek 4 üncü maddesine dayanılarak hazırlanmıştır.

Tanımlar

MADDE 3 – (1) Bu Tebliğde geçen;

a) Bakanlık: Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığını,

b) İSG-KATİP: İş sağlığı ve güvenliği hizmetleri ile ilgili iş ve işlemlerin kayıt, takip ve izlenmesi amacıyla kullanılan iş sağlığı ve güvenliği kayıt, takip ve izleme programını,

c) İşveren sistemi: 31/5/2006 tarihli ve 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununun 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi kapsamında sigortalı çalıştıran işverenlerin, bu sigortalılara ilişkin bildirimleri yapmalarına imkan sağlayan elektronik sistemi,

ç) Kurum: Sosyal Güvenlik Kurumunu,

d) Kurum sistemi: Kurumun, işverenin teşvikten yararlanıp yararlanamayacağını kontrol ettiği sistemi,

ifade eder.

(2) Bu Tebliğin uygulanması bakımından iş kazası ve sürekli iş göremezliğe ilişkin kavramlar 5510 sayılı Kanunda yer aldığı şekilde kabul edilir.

İKİNCİ BÖLÜM

Teşvikten Yararlanma Şartlarına İlişkin Hususlar

Teşvikten yararlanma şartları

MADDE 4 – (1) Teşvikten yararlanmaya esas şartların sağlanması gereken üç yıllık süre ile teşvikten yararlanılacak üç yıllık süre boyunca işveren, aşağıdaki şartları sağlaması kaydıyla teşvikten yararlanabilir:

a) İşyerinin 6331 sayılı Kanunun 9 uncu maddesi kapsamında çok tehlikeli sınıfta yer alması gerekmektedir.

b) İşverenin Türkiye genelinde çok tehlikeli sınıfta yer alan işyerlerinde her ay toplamda ondan fazla çalışanı bulunması gerekmektedir.

c) Ölümlü veya sürekli iş göremezlikle sonuçlanan iş kazası meydana gelmemesi şarttır.

ç) İşyerinin, İSG-KATİP’e kayıtlı onaylanmış ve devam eden iş sağlığı ve güvenliği hizmetlerinin verilmesine ilişkin, iş güvenliği uzmanı ve işyeri hekimi ya da 29/12/2012 tarihli ve 28512 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan İş Sağlığı ve Güvenliği Hizmetleri Yönetmeliğine göre Bakanlıkça yetkilendirilmiş kurum ve kuruluşlar ile yapılmış bir sözleşmesinin bulunması şarttır.

(2) Asıl işveren alt işveren ilişkisi kurulan işyerlerinde, teşvikten yararlanmaya esas şartların sağlanması gereken üç yıllık süre ile teşvikten yararlanılacak üç yıllık süre boyunca alt işverenlere ait işyerlerinde ölümlü veya sürekli iş göremezlikle sonuçlanan iş kazası meydana gelmemesi şarttır.

(3) 4447 sayılı Kanunun geçici 19 uncu maddesi, 24/5/1983 tarihli ve 2828 sayılı Sosyal Hizmetler Kanununun ek 1 inci maddesi kapsamında prim desteğinden veya işsizlik sigortası primini kapsayan diğer sigorta prim teşviki, destek veya indirimlerden yararlanan işverenler aynı ayda aynı sigortalı için bu maddede belirtilen teşvikten yararlanamaz.

Teşvikten yararlanmaya esas şartların sağlanması gereken üç yıllık süre

MADDE 5 – (1) Teşvikten yararlanmaya esas şartların sağlanması gereken süre, teşvikten yararlanmaya başlanılacak takvim yılından bir önceki yılın son ayından/döneminden başlanılarak geriye doğru üç yıl olarak hesaplanır.

(2) 4447 sayılı Kanunun ek 4 üncü maddesinde takvim yılı esas alındığından anılan maddenin yürürlüğe girdiği tarihten 2016/Ocak ayına kadar geçen süreye ilişkin işveren hak talebinde bulunamaz.

(3)  Teşvikten yararlanmaya esas şartların sağlanması gereken üç yıllık süre, bir takvim yılı içerisinde Ocak ayı dışında diğer aylarda ilk defa tescil edilen işyerleri için tescil edildiği tarihi takip eden takvim yılının Ocak ayından itibaren hesaplanır.

Örnek 1: 7/6/2010 tarihinde 5510 sayılı Kanun kapsamında tescil edilmiş olan A işyeri, 2016/Ocak ila 2018/Aralık aylarında bu Tebliğin 4 üncü maddesinde belirtilen şartları sağlaması kaydıyla bu teşvikten 2019/Ocak ayından itibaren yararlanabilecektir.

Örnek 2: 15/1/2016 tarihinde 5510 sayılı Kanun kapsamında tescil edilmiş olan B işyeri, 2016/Ocak ila 2018/Aralık aylarında bu Tebliğin 4 üncü maddesinde belirtilen şartları sağlaması kaydıyla bu teşvikten 2019/Ocak ayından itibaren yararlanabilecektir.

Örnek 3: 12/2/2016 tarihinde 5510 sayılı Kanun kapsamında tescil edilmiş olan C işyeri, 2017/Ocak ila 2019/Aralık aylarında bu Tebliğin 4 üncü maddesinde belirtilen şartları sağlaması kaydıyla bu teşvikten 2020/Ocak ayından itibaren yararlanabilecektir.

Örnek 4: 21/6/2013 tarihinde 5510 sayılı Kanun kapsamında tescil edilmiş olan D işyerinde 31/12/2015 tarihinde ölümlü bir iş kazası yaşanmıştır. D işyeri, 2016/Ocak ila 2018/Aralık aylarında bu Tebliğin 4 üncü maddesinde belirtilen şartları sağlaması kaydıyla bu teşvikten 2019/Ocak ayından itibaren yararlanabilecektir.

Örnek 5: 15/1/2016 tarihinde 5510 sayılı Kanun kapsamında tescil edilmiş olan E işyerinde 25/1/2016 tarihinde ölümlü bir iş kazası yaşanmıştır. E işyeri, 2017/Ocak ila 2019/Aralık aylarında bu Tebliğin 4 üncü maddesinde belirtilen şartları sağlaması kaydıyla bu teşvikten 2020/Ocak ayından itibaren yararlanabilecektir.

Örnek 6: 14/2/2019 tarihinde 5510 sayılı Kanun kapsamında tescil edilmiş olan F işyeri, 2020/Ocak ila 2022/Aralık aylarında bu Tebliğin 4 üncü maddesinde belirtilen şartları sağlaması kaydıyla bu teşvikten 2023/Ocak ayından itibaren yararlanabilecektir.

Teşvikten yararlanma süresi

MADDE 6 – (1) Teşvikten yararlanma süresi, işyerinin teşvikten yararlanmaya esas şartları sağladığı üç yıllık süreyi takip eden takvim yılından geçerli olmak üzere üç yıldır.

Örnek 1: Bu Tebliğin 4 üncü maddesinde belirtilen şartları 2018/Ocak ila 2020/Aralık ayları arasında sağlayan A işyeri, 2021/Ocak ayı ila 2023/Aralık ayları arasında 4 üncü maddede belirtilen şartları sağlamaya devam etmesi halinde bu süre boyunca teşvikten yararlanabilecektir.

Çalışan sayısının hesaplanması

MADDE 7 – (1) Çalışan sayısının toplamda ondan fazla olup olmadığının tespitinde aşağıdaki şartlar aranır:

a) Çalışan sayısının hesabında, aynı işveren tarafından Türkiye genelinde çok tehlikeli sınıfta yer alan işyerlerinde 5510 sayılı Kanunun 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi kapsamında çalıştırılan toplam sigortalı sayısı esas alınır.

b) Asıl işveren alt işveren ilişkisi kurulan işyerlerinde alt işverenin çalışanları asıl işverenin toplam çalışan sayısına veya asıl işverenin çalışanları alt işverenin toplam çalışan sayısına dahil edilmez.

c) 5/6/1986 tarihli ve 3308 sayılı Mesleki Eğitim Kanununda belirtilen aday çırak, çırak ve işletmelerde mesleki eğitim gören öğrenciler, mesleki ve teknik ortaöğretim ile yükseköğrenimleri sırasında staja tabi tutulan öğrenciler, mesleki ve teknik ortaöğretim sırasında tamamlayıcı eğitim ya da alan eğitimi gören öğrenciler,  kamu kurum ve kuruluşları tarafından desteklenen projelerde görevli bursiyerler ile 4/11/1981 tarihli ve 2547 sayılı Yükseköğretim Kanunu uyarınca üniversitelerde kısmi zamanlı çalıştırılan öğrencilerden aylık prime esas kazanç tutarı, prime esas günlük kazanç alt sınırının otuz katından fazla olmayanlar, Türkiye İş Kurumunca düzenlenen eğitimlere katılan kursiyerler ile toplum yararına programlara katılanlar, ceza infaz kurumları ile tutukevleri bünyesinde oluşturulan tesis, atölye ve benzeri ünitelerde çalıştırılan hükümlü ve tutuklular çalışan sayısının hesabında dikkate alınmaz.

ç) İşyerinde çeşitli nedenlerle ay içinde çalışması bulunmayan ve ücret ödenmeyen sigortalılar toplam çalışan sayısına dahil edilir.

d) Her bir ayda Kuruma verilmiş asıl ve ek nitelikteki aylık prim ve hizmet belgelerinde kayıtlı sigortalı sayısından, iptal nitelikteki aylık prim ve hizmet belgelerinde kayıtlı sigortalı sayısı düşülür.

e) Ay içinde işe giren veya işten çıkan sigortalılar, toplam sigortalı sayısına dahil edilir.

f) Kamu kurum ve kuruluşlarının çok tehlikeli sınıfta yer alan işyerlerinde, sadece 5510 sayılı Kanunun 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi kapsamında bildirilen sigortalılar toplam çalışan sayısına dahil edilir.

Örnek 1: Her ay 8 gün süreyle 21 çalışan istihdam eden A işyeri, çalışan sayısının hesabı bakımından teşvikten yararlanmaya esas şartları sağlamaktadır.

Örnek 2: Her ay 30 gün süreyle 10 çalışan istihdam eden B işyeri, çalışan sayısı bakımından teşvikten yararlanmaya esas şartları sağlamamaktadır.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Başvuru, Uygulama ve Son Verme Halleri

Teşvikten yararlanmak için Kurumca yapılacak işlemler ve başvuru

MADDE 8 – (1) Bu Tebliğin 4 üncü maddesinde belirtilen şartlardan birinin sağlanmaması nedeniyle teşvik uygulamasına son verilmiş işverenler dışında teşvikten yararlanmak isteyen işverenler için başvuru şartı bulunmamaktadır. Sosyal Güvenlik İl Müdürlükleri/Sosyal Güvenlik Merkezlerine herhangi bir belge ibraz edilmesine gerek yoktur.

(2) İşyerinin, teşvikten yararlanılacak takvim yılından önceki üç yıl süreyle bu Tebliğin 4 üncü maddesinde aranılan tüm şartları sağlayıp sağlamadığı kurum sistemi tarafından otomatik olarak kontrol edilecektir. İşyerinin söz konusu şartları sağladığının tespit edilmesi durumunda,  işveren takip eden takvim yılından itibaren üç yıl süreyle bu teşvikten yararlanabilecektir.

(3) Teşvikten yararlanılan üç yıllık sürede, teşvikten yararlanma şartlarından herhangi birinin kaybedilmesi durumunda, teşvikten tekrar yararlanılabilmesi için işverenin başvuruda bulunması gerekmektedir. Başvurular, teşvikten yararlanılacak takvim yılından önceki yılın son gününe (Aralık ayının son günü) kadar işveren sisteminden  “Çok Tehlikeli İşyerleri İçin İşsizlik Sigortası Primi Teşvik Yönetimi” ekranından yapılacaktır. Sistem tarafından gerekli kontrolün yapılmasının ardından başvuru onaylanacaktır.

Örnek 1: 2021/Ocak ila 2023/Aralık döneminde bu Tebliğin 4 üncü maddesinde belirtilen şartları sağlayan M işyeri 2024/Ocak ayında teşvikten yararlanmaya başlamıştır. M işyerinin çalışan sayısı 2024/Mart ayında 10’dur. İşyerinin teşvik uygulamasına 2024/Mart ayından itibaren son verilecektir. M işyeri 2025/Ocak ila 2027/Aralık ayında 4 üncü maddede belirtilen şartları sağlaması ve işverenin 2027/Aralık ayı sonuna kadar işveren sisteminden  “Çok Tehlikeli İşyerleri İçin İşsizlik Sigortası Primi Teşvik Yönetimi” ekranından başvuru yapması halinde 2028/Ocak ayında teşvikten tekrar yararlanmaya başlayabilecektir.

(4) Teşvikten yararlanılacak üç yıllık sürede her bir ayda, işverenin Türkiye genelinde ondan fazla sigortalısı olup olmadığı hususu aylık prim ve hizmet belgelerinin Kuruma gönderilmesi sırasında kurum sistemi tarafından tespit edilemediği için, bu husus, aylık prim ve hizmet belgelerinin yasal verilme süresi sona erdikten sonra, aynı işverene ait çok tehlikeli sınıfta yer alan işyerlerinden aynı aya ilişkin verilen tüm aylık prim ve hizmet belgelerinde kayıtlı sigortalı sayısı kontrol edilmek suretiyle sistem tarafından tespit edilecektir. Ancak, teşvikten yararlanmaya başlayan işverenlerin, teşvikten yararlanma şartlarını taşıyıp taşımadıklarını teşvikten faydalandığı süre boyunca kontrol etme sorumluluğu bulunmaktadır.

Teşvikin hesaplanması

MADDE 9 – (1) Bu Tebliğin 4 üncü maddesinde aranılan şartların kurum sistemi tarafından otomatik olarak kontrol edilmesinin ardından, işsizlik sigortası primi işveren payı, teşvikten yararlanmaya esas şartların sağlandığı üç yıllık süreyi takip eden takvim yılının başından itibaren üç yıl süreyle her ay/dönem için ilgili ayda Kuruma bildirilen sigortalılara ilişkin prim ödeme gün sayısı dikkate alınmak suretiyle prime esas kazançlar üzerinden %1 olarak hesaplanarak tahsil edilir.

Örnek 1: Teşvikten yararlanan A işyerinin 2019/Ocak ayında her biri 30 gün çalışan 20 sigortalıyı toplam 80.000,00 TL prime esas kazanç üzerinden bildirdiği varsayıldığında, 2019/Ocak ayında bu sigortalılara ilişkin 80.000,00×0,01=800,00 TL işsizlik sigortası primi işveren hissesi uygulanacaktır.

Teşvik uygulamasının sona erdiği haller

MADDE 10 – (1) Teşvikten yararlanılacak üç yıllık sürede aşağıda belirtilen durumlardan herhangi birinin oluşması halinde teşvik uygulamasına son verilir:

a) İşyerinin tehlike sınıfının çok tehlikeli sınıftan tehlikeli veya az tehlikeli sınıfa dönüşmesi halinde tehlike sınıfı değişiklik tarihini takip eden ay/dönem başından itibaren işyerinin teşvik uygulamasına son verilir.

b) Çalışan sayısının on ve altına düşmesi halinde, çalışan sayısının on ve altına düştüğü ay/dönem başından itibaren işyerinin teşvik uygulamasına son verilir.

c) Ölümlü veya sürekli iş göremezlikle sonuçlanan iş kazası meydana gelmesi halinde, ilgili durumun Bakanlıkça veya Kurumca tespit edildiği tarihi takip eden ay/dönem başından itibaren işyerinin teşvik uygulamasına son verilir.

ç) İşyerinin, İSG-KATİP’e kayıtlı onaylanmış ve devam eden iş sağlığı ve güvenliği hizmetlerinin verilmesine ilişkin, iş güvenliği uzmanı ve işyeri hekimi ya da İş Sağlığı ve Güvenliği Hizmetleri Yönetmeliğine göre Bakanlıkça yetkilendirilmiş kurum ve kuruluşlar ile yapılmış bir sözleşmesinin bulunmaması halinde, iş sağlığı ve güvenliği hizmetlerinin alınmadığı ay başından itibaren işyerinin teşvik uygulamasına son verilir.

Örnek 1: A işyerinin mevcut işkolunun tehlike sınıfı, İş Sağlığı ve Güvenliğine İlişkin İşyeri Tehlike Sınıfları Tebliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Tebliğ uyarınca 15/6/2019 tarihinde çok tehlikeliden tehlikeliye düşürülmüştür. A işyerince yararlanılan teşvik uygulamasına 2019/Temmuz ayı itibarıyla son verilecektir.

Örnek 2: 2019/Ocak ayından itibaren teşvikten yararlanan çok tehlikeli sınıfta yer alan B işyerinin, Kuruma yaptığı başvuruya istinaden 8/4/2019 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere tehlike sınıfı tehlikeli olarak güncellenmiştir. İşyerinin teşvik uygulamasına 2019/Mayıs ayından itibaren son verilecektir.

Örnek 3: Türkiye genelinde sadece bir işyeri bulunan ve 2020/Ocak ayından itibaren bu teşvikten yararlanan C işyerinde; 2020/Mart ayında çalışan 11 sigortalıdan 5’i işten ayrılmıştır. 2020/Nisan ayında bu işyerinde toplam sigortalı sayısı 6 olacağından işyerinin teşvik uygulamasına 2020/Nisan ayından itibaren son verilecektir.

Örnek 4: 2019/Ocak ayından itibaren bu teşvikten yararlanan D işyerinde 1 Kasım 2020 tarihinde ölümlü bir iş kazası meydana gelmiş ve işveren tarafından kazaya ilişkin gerekli bildirimler yapılmıştır. Yaşanan ölümün bir iş kazası sonucu olduğunun Kurumca tespit edilmesini takip eden ay itibarıyla işyerinin teşvik uygulamasına son verilecektir.

Örnek 5: 2020/Ocak ayından itibaren bu teşvikten yararlanan E işyerinde 2021/Eylül ayında bir iş kazası meydana gelmiştir. İş kazası geçiren sigortalının sürekli iş göremezlik kararı Kurumca 1/9/2023 tarihinde verilmiştir. Kalan teşvik uygulamasına 2023/Ekim ayı itibarıyla son verilecektir.

Örnek 6: M işyerinde görevli olan iş güvenliği uzmanının 11/3/2019 tarihinde doğum iznine ayrılması sebebiyle sözleşmesi askıya alınmıştır. 30 günlük yasal süre içerisinde işyerinde İSG-KATİP sistemi üzerinden iş güvenliği uzmanı görevlendirmesi gerçekleştirilmemiştir. Yasal sürenin sona erdiği tarih olan 10/4/2019 tarihi itibarıyla yeniden iş güvenliği uzmanı görevlendirmesi yapılmaması durumunda teşvik uygulamasına 2019/Nisan ayından başlamak üzere son verilir.

Örnek 7: N işyerinde görevli olan işyeri hekiminin 30/5/2020 tarihinde İSG-KATİP sözleşmesi feshedilmiştir. Yasal sürenin sonu olan 29/6/2020 tarihine kadar yeniden işyeri hekimi görevlendirmesi yapılmaması durumunda teşvik uygulamasına 2020/Haziran ayı itibarıyla son verilir.

Örnek 8: P işyerinde görevli olan iş güvenliği uzmanı 18/9/2020 tarihinde vefat etmiştir. İşyeri, 2/10/2020tarihinde başka bir iş güvenliği uzmanı ile sözleşme imzalayarak yasal süre içinde yeniden görevlendirme yapmıştır. Bu durumda teşvik uygulamasına kesintisiz devam edilir.

(2) Teşvikten haksız olarak yararlanma durumunun olması halinde işverenlerin eksik ödedikleri işsizlik sigortası işveren hissesi primleri 5510 sayılı Kanunun 89 uncu maddesinin ikinci fıkrası kapsamında gecikme cezası ve gecikme zammı ile birlikte işverenden tahsil edilir. Tahsil edilen prim ve gecikme cezası ile gecikme zammı Kurum tarafından işsizlik sigortası fonuna aktarılır.

(3) İşsizlik sigortası primi işveren payı teşvikinden yararlanma süresinde işyerinin kapanması halinde, işyerinin 5510 sayılı Kanun kapsamından çıktığı tarihten itibaren teşvik uygulamasına son verilir. Bu işyeri herhangi bir hak iddiasında bulunamaz.

(4) Teşvikten yararlandıktan sonra, teşvikten yararlanmaya esas şartların arandığı üç yıllık sürede veya teşvikten yararlanılan üç yıllık sürede, ölümlü veya sürekli iş göremezlikle sonuçlanan iş kazasının meydana gelmesi hariç bu Tebliğin 4 üncü maddesinde belirtilen diğer şartların sağlanmadığının tespit edilmesi halinde, eksik ödenen işsizlik sigortası işveren hissesi primleri işverenlerden tahsil edilmeyecektir.

(5) Teşvikten yararlandıktan sonra, teşvikten yararlanmaya esas şartların arandığı üç yıllık sürede veya teşvikten yararlanılan üç yıllık sürede, bu Tebliğin 4 üncü maddesinde belirtilen diğer şartlar hariç ölümlü veya sürekli iş göremezlikle sonuçlanan iş kazasının meydana geldiğinin tespit edilmesi halinde, teşvikten yersiz yararlanılmış sayılacağından,  teşvikten yararlanılan tüm aylara ilişkin ödenen işsizlik sigortası işveren hissesi primleri 5510 sayılı Kanunun 89 uncu maddesinin ikinci fıkrası kapsamında gecikme cezası ve gecikme zammı ile birlikte işverenden tahsil edilir. Tahsil edilen prim ve gecikme cezası ile gecikme zammı Kurum tarafından işsizlik sigortası fonuna aktarılır.

(6) Teşvikten yararlanmaya esas şartların arandığı üç yıllık sürede veya teşvikten yararlanılan üç yıllık sürede, bu Tebliğin 4 üncü maddesinde belirtilen şartlardan herhangi birinin sağlanmaması nedeniyle bu teşvikten yararlanamayan veya teşvik uygulamasına son verilen işverenlerce, teşvikten yararlanamadığı sürelere ilişkin bu Tebliğin 4 üncü maddesinde belirtilen tüm şartların sonradan sağlanması ve işverence talepte bulunulması halinde geriye yönelik bu teşvikten yararlanılamaz.

(7) Asıl işveren alt işveren ilişkisinin kurulduğu işyerlerinde alt işverenin asıl işverene bağlı işyerinde ölümlü veya sürekli iş göremezlik ile sonuçlanan iş kazası yaşanması halinde alt işverenin ve asıl işverenin teşvik uygulamasına son verilir. Asıl işverenin işyerinde ölümlü veya sürekli iş göremezlik ile sonuçlanan iş kazası yaşanması halinde alt işverenin teşvik uygulamasına son verilmez.

Teşvikten yasaklama

MADDE 11 – (1) Teşvikten yararlanan işverenlerden, ölümlü veya sürekli iş göremezlikle sonuçlanan iş kazalarını bildirmeyenlerin veya geç bildirenlerin kapsama giren tüm işyerleri için iş kazasının meydana geldiği tarihten itibaren eksik ödedikleri işsizlik sigortası işveren hissesi primleri, 5510 sayılı Kanunun 89 uncu maddesinin ikinci fıkrası kapsamında gecikme cezası ve gecikme zammı ile birlikte tahsil edilir. Tahsil edilen prim ve gecikme cezası ile gecikme zammı Kurum tarafından işsizlik sigortası fonuna aktarılır.  Bu işverenler, teşvikten iş kazasının tespit edildiği tarihi takip eden aydan itibaren beş yıl süre ile yasaklanırlar.

(2) Haklarında yasaklama kararı verilen tüzel kişilerin;

a) Şahıs şirketi olması halinde, şirket ortaklarının tamamı hakkında,

b) Sermaye şirketi olması halinde ise sermayesinin yarısından fazlasına sahip olan gerçek veya tüzel kişi ortaklar hakkında,

yasaklama kararı verilir.

(3) Haklarında yasaklama kararı verilenlerin gerçek veya tüzel kişi olması durumuna göre; ayrıca bir şahıs şirketinde ortak olmaları halinde bu şahıs şirketi hakkında da, sermaye şirketinde ortak olmaları halinde ise sermayesinin yarısından fazlasına sahip olmaları kaydıyla bu sermaye şirketi hakkında da aynı şekilde yasaklama kararı verilir.

(4) Bu madde kapsamında yasaklama kararı verilen işverenler beş yıl süreyle teşvikten yararlanamaz, yasaklı olduğu sürece teşvik başvurusu yapamaz, başvuru yapanların başvuruları dikkate alınmaz.

(5) Bu madde kapsamında yasaklama kararı verilen işverenler, beş yıl dolduktan sonra takip eden üç yıl için 4 üncü maddedeki şartları sağlamaları ve talep etmeleri halinde teşvikten tekrar yararlanabilir.

Örnek 1: Teşvikten 2020/Mayıs-2025/Nisan ayları itibarıyla yasaklanmış A işyeri, 2026/Ocak ila 2028/Aralık ayları arasında teşvikten yararlanmaya esas şartları sağlaması ve işverenin başvuruda bulunması halinde 2029/Ocak itibarıyla teşvikten tekrar yararlanabilecektir.

(6) Asıl işveren alt işveren ilişkisinin kurulduğu işyerlerinde bu madde kapsamında alt işverene verilen yasaklama kararı asıl işverene de uygulanır. Asıl işveren için verilen yasaklama kararı alt işverene uygulanmaz.

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

Çeşitli ve Son Hükümler

Tereddütlerin giderilmesi

MADDE 12 – (1) Bu Tebliğin uygulamasına ilişkin olarak ortaya çıkabilecek tereddütleri gidermeye Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı yetkilidir.

İş sağlığı ve güvenliği hizmetlerine ilişkin yükümlülük

GEÇİCİ MADDE 1 – (1) Bu Tebliğin 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (ç) bendinde yer alan teşvikten yararlanmaya esas şartların sağlanması gereken üç yıllık süre boyunca; işyerinin, İSG-KATİP’e kayıtlı onaylanmış ve devam eden iş sağlığı ve güvenliği hizmetlerinin verilmesine ilişkin, iş güvenliği uzmanı, işyeri hekimi ya da İş Sağlığı ve Güvenliği Hizmetleri Yönetmeliğine göre Bakanlıkça yetkilendirilmiş kurum ve kuruluşlar ile yapılmış bir sözleşmesinin bulunması şartı, bu Tebliğin yürürlüğe girdiği tarihten sonra aranır. Bu Tebliğin yayımından önceki tarihler için bu şart aranmaz.

(2) Kamu kurum ve kuruluşlarında bu Tebliğin 4 üncü maddesinin birinci fıkrasının (ç) bendinde belirtilen yükümlülük, 6331 sayılı Kanunun 38 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinin (1) numaralı alt bendinde yer alan yürürlük tarihine kadar aranmaz.

Yürürlük

MADDE 13 – (1) Bu Tebliğin 9 uncu maddesi 1/1/2019 tarihinde, diğer maddeleri ise yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Yürütme

MADDE 14 – (1) Bu Tebliğ hükümlerini Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanı yürütür.