Finansman gider kısıtlaması hesaplanarak giderleştirilir.

______________

Finansman gider kısıtlaması tebliği

Kaynak: İSMMMO
Yasal Uyarı: Bu içerikte yer alan bilgi, görsel, tablolar, açıklama, yorum, analiz ve bir bütün olarak içeriğin tamamı sadece genel bilgilendirme amacıyla verilmiştir. Kişi veya kuruma özel profesyonel bir bilgilendirme ve yönlendirmede bulunma amacı güdülmemiştir. Konu ile benzerlik gösterse de her işletmenin kendi özel şartları nedeniyle farklı durumları olabilir. Bu nedenle, bu yazıda belirtilen içerikte yola çıkarak işletmenizi etkileyecek herhangi bir karar alıp uygulamaya geçmeden önce, uzmanına danışmanız menfaatiniz gereğidir. Muhasebenews veya ilişkili olduğu kişi veya kurumlardan hiç biri, bu belgede yer alan bilgi, tablo, görsel, görüş ve diğer türdeki tüm içeriklerin özel veya resmi, gerçek veya tüzel kişi, kurum ve organizasyonlar tarafından kullanılması sonucunda ortaya çıkabilecek zarar veya ziyandan sorumlu değildir.

Sayı : 67630374-125[2013/11]-7                                                                              10/07/2014

Konu : Kredi faizinin muhasebeleştirilmesi hk.

İlgide kayıtlı özelge talep formunuzda, bankadan kullanmış olduğunuz krediye istinaden ödenecek olan 18.01.2013 vadeli 145.191,67 TL, 18.04.2013 vadeli 134.493,33 TL, 18.07.2013 vadeli 139.078,34 TL ve 21.10.2013 vadeli 135.217,30 TL olmak üzere toplam 553.980,64 TL (BSMV Dahil) faiz giderinin 18.01.2013 tarihinde (780) Finansman Giderleri Hesabına 553.980,64 TL borç, (379) Diğer Borç ve Gider Karşılıkları Hesabına 553.980,64 TL alacak kaydı yapılmak suretiyle tek seferde gider kaydı yapılıp yapılmayacağı hususunda görüş talep edildiği anlaşılmıştır.

213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun;

262 nci maddesinde “Maliyet bedeli, iktisadi bir kıymetin iktisap edilmesi veyahut değerinin artırılması münasebetiyle yapılan ödemelerle bunlara müteferri bilumum giderlerin toplamını ifade eder.” 

265 inci maddesinde “Mukayyet değer, bir iktisadi kıymetin muhasebe kayıtlarında gösterilen hesap değeridir.” 

269 uncu maddesinde “İktisadi işletmelere dahil bilumum gayrimenkuller maliyet bedelleri ile değerlenir. Bu kanuna göre, aşağıdaki yazılı kıymetler gayrimenkuller gibi değerlenir: 

1. Gayrimenkullerin mütemmim cüzüleri ve teferruatı;
2. Tesisat ve makinalar;
3. Gemiler ve diğer taşıtlar;
4. Gayrimaddi haklar.”

 285 inci maddesinde “Borçlar mukayyet değerleriyle değerlenir. Mevduat veya kredi sözleşmelerine müstenit borçlar değerleme gününe kadar hesaplanacak faizleriyle birlikte dikkate alınır. Vadesi gelmemiş olan senede bağlı borçlar değerleme günü kıymetine irca olunabilir. Butakdirde senette faiz nispeti açıklanmışsa bu nispet, açıklanmamışsa Cumhuriyet Merkez Bankasının resmi iskonto haddinde bir faiz uygulanır. Banka ve bankerler ile sigorta şirketleri borçlarını, Cumhuriyet Merkez Bankasına resmi iskonto haddi veya muamelelerinde uyguladıkları faiz haddiyle, değerleme günü kıymetine irca ederler. 

Alacak senetlerini değerleme gününün kıymetine irca eden mükellefler, borç senetlerini de aynı şekilde işleme tabi tutmak zorundadırlar.” 

287 nci maddesinde “Gelecek hesap dönemlerine ait olarak peşin tahsil olunan hasılat ile cari hesap dönemine ait olup henüz ödenmemiş olan giderler mukayyed değerleri üzerinden pasifleştirilmek suretiyle değerlenir.” 288 inci maddesinde “Hasıl olan veya husulü beklenen fakat miktarı katiyetle kestirilmeyen ve teşebbüs için bir borç mahiyetini arz eden belli bazı zararları karşılamak maksadiyle hesaben ayrılan meblağlara karşılık denir. Karşılıklar mukayyet değerleriyle pasifleştirilmek suretiyle değerlenir.” 

hükümleri yer almaktadır.

163 Sıra No.lu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği hükümlerine göre yatırımların finansmanında kullanılan kredilerle ilgili faizlerden kuruluş dönemine ait olanların sabit kıymetle birlikte amortisman yoluyla itfa edilmek üzere yatırım maliyetine eklenmesi; işletme dönemine ait olanların ise ilgili bulundukları yıllarda doğrudan gider yazılması ya da maliyete intikal ettirilmek suretiyle amortismana tabi tutulması mümkün bulunmaktadır.

Diğer taraftan, 5520 sayılı Kurumlar Vergisi Kanunu’nun 6 ncı maddesinde; kurumlar vergisinin, mükelleflerin bir hesap dönemi içinde elde ettikleri safi kurum kazancı üzerinden hesaplanacağı, safi kurum kazancının tespitinde, 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun ticarî kazanç hakkındaki hükümlerinin uygulanacağı hüküm altına alınmıştır.

193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 40 ncı maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendinde; ticari kazancın elde edilmesi ve idame ettirilmesi için yapılan genel giderlerin safi kazancın tespitinde indirim konusu yapılacağı hükmüne yer verilmiştir.

Ticari kazancın tespitinde iki temel ilke geçerlidir. Bunlar “dönemsellik” ve “tahakkuk esası” ilkeleridir. Vergi uygulamaları açısından tahakkuk ve dönemsellik ilkeleri gereğince, her gelir veya gider unsuru ait olduğu hesap döneminin kazancının tespitinde dikkate alınmaktadır.

Buna göre; şirketiniz tarafından alınan kredinin bir iktisadi kıymetin iktisabında kullanılması halinde, krediye ilişkin faizin iktisadi kıymetin aktifleştirildiği hesap döneminin sonuna kadar olan kısmının iktisadi kıymetin maliyetine intikal ettirilmesi, bu hesap döneminden sonrasına isabet eden kısmının ise maliyete intikal ettirilmek veya doğrudan gider yazılmak yönünde işleme tabi tutulması, söz konusu kredinin finansman amacıyla kullanılması halinde ise kredi sözleşmesine müstenit borcun değerleme gününe kadar hesaplanacak faizleriyle birlikte dikkate alınması ve faiz miktarının hesap dönemi ve geçici vergi dönemleri dikkate alınmak suretiyle mukayyet değerleri üzerinden pasifleştirilmek suretiyle değerlenmesi gerekmektedir.

Öte yandan, karşılıklar Vergi Usul Kanununda hasıl olan veya husulü beklenen fakat miktarı katiyetle kestirilmeyen ve teşebbüs için bir borç mahiyetini arz eden belli bazı zararları karşılamak maksadıyla hesaben ayrılan meblağlar olarak tanımlanmış olup Kanunun ilgili diğer maddelerinde yer verilmeyen karşılıkların ayrılması mümkün bulunmamaktadır.

Kaynak: GİB
Yasal Uyarı: Bu içerikte yer alan bilgi, görsel, tablolar, açıklama, yorum, analiz ve bir bütün olarak içeriğin tamamı sadece genel bilgilendirme amacıyla verilmiştir. Kişi veya kuruma özel profesyonel bir bilgilendirme ve yönlendirmede bulunma amacı güdülmemiştir. Konu ile benzerlik gösterse de her işletmenin kendi özel şartları nedeniyle farklı durumları olabilir. Bu nedenle, bu yazıda belirtilen içerikte yola çıkarak işletmenizi etkileyecek herhangi bir karar alıp uygulamaya geçmeden önce, uzmanına danışmanız menfaatiniz gereğidir. Muhasebenews veya ilişkili olduğu kişi veya kurumlardan hiç biri, bu belgede yer alan bilgi, tablo, görsel, görüş ve diğer türdeki tüm içeriklerin özel veya resmi, gerçek veya tüzel kişi, kurum ve organizasyonlar tarafından kullanılması sonucunda ortaya çıkabilecek zarar veya ziyandan sorumlu değildir.

Tarih: 22/04/2020

T.C. 

GELİR İDARESİ BAŞKANLIĞI

Muğla Vergi Dairesi Başkanlığı

Gelir Kanunları Grup Müdürlüğü

İlgide kayıtlı özelge talep formu ve eklerinin incelenmesinden; vergi kaçırdığını iddia ettiğiniz bir firmaya ilişkin olarak ihbarda bulunduğunuz ve ihbar ikramiyesi talep ettiğiniz, ihbarda bulunulan firma nezdinde inceleme yapan vergi müfettişlerince düzenlenen görüş ve öneri raporunda ihbarın somut delillere dayanmamış olması nedeniyle ihbar ikramiyesinin tarafınıza ödenmediği, yapılan işlemin dava konusu edildiği ve mahkeme tarafından ihbar ikramiyesinin yasal faiziyle birlikte ödenmesine hükmedildiği ancak, ihbar ikramiyesinin geç ödenmesi nedeniyle mahkeme kararına istinaden tarafınıza yapılan yaklaşık 350.000 TL faiz ödemesi için herhangi bir kesinti yapılmadığı belirtilerek, ihbar ikramiyesine göre hesaplanan ve tarafınıza ödenen gecikme faizine ilişkin olarak beyanname verilip verilmeyeceği hususunda Başkanlığımız görüşünün talep edildiği anlaşılmaktadır.

Bilindiği üzere 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun;

-75 inci maddesinde;

“Sahibinin ticari, zirai veya mesleki faaliyeti dışında nakdi sermaye veya para ile temsil edilen değerlerden müteşekkil sermaye dolayısıyla elde ettiği kar payı, faiz, kira ve benzeri iratlar menkul sermaye iradıdır.

Kaynağı ne olursa olsun aşağıda yazılı iratlar menkul sermaye iradı sayılır:

…

6. Her nevi alacak faizleri (Adi, imtiyazlı, rehinli, senetli alacaklarla cari hesap alacaklarından doğan faizler ve kamu tüzel kişilerince borçlanılan ve senede bağlanmış olan meblağlar için ödenen faizler dahil.);

…”,

-“Gelirin toplanması ve beyan” başlıklı 85 inci maddesinde;

“Mükellefler 2 nci maddede yazılı kaynaklardan bir takvim yılı içinde elde ettikleri kazanç ve iratları için bu Kanunda aksine hüküm olmadıkça yıllık beyanname verirler. Bu Kanuna göre beyanı gereken gelirlerin yıllık beyannamede toplanması zorunludur.”

-“Toplama yapılmayan haller” başlıklı 86 ncı maddesinde;

“Aşağıda belirtilen gelirler için yıllık beyanname verilmez, diğer gelirler için beyanname verilmesi halinde bu gelirler beyannameye dahil edilmez.

1.Tam mükellefiyette;

…

d) Bir takvim yılı içinde elde edilen ve toplamı 600 milyon lirayı (305 Seri No.lu Gelir Vergisi Genel Tebliği ile 2019 yılı için 2.200 TL) aşmayan, tevkifata ve istisna uygulamasına konu olmayan menkul ve gayrimenkul sermaye iratları.”

hükümleri yer almaktadır.

Yukarıda yer alan hükümler çerçevesinde; ihbar ikramiyesinin tarafınıza geç ödenmesi nedeniyle mahkeme kararına istinaden hükmedilen gecikme faizinin, 193 sayılı Gelir Vergisi Kanununun 75 inci maddesinin ikinci fıkrasının (6) numaralı bendi kapsamında alacak faizi olarak vergilendirilmesi gerekmekte olup, anılan Kanunun 85 inci ve 86 ncı maddeleri uyarınca tevkifata ve istisnaya konu olmayan menkul sermaye iratları için öngörülen beyan haddinin (2019 yılı için 2.200 TL) aşılması nedeniyle, elde ettiğiniz alacak faizi gelirlerinin tamamının 2019 yılına ait yıllık gelir vergisi beyannamesi ile beyan edilmesi gerekmektedir.

Bilgi edinilmesini rica ederim.

(*)     Bu Özelge 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 413.maddesine dayanılarak verilmiştir.

(**)   İnceleme, yargı ya da uzlaşmada olduğu halde bu konuya ilişkin olarak yanlış bilgi verilmiş ise bu özelge geçersizdir.

(***) Talebiniz üzerine tayin edilmiş olan bu özelgeye uygun işlem yapmanız hâlinde, bu fiilleriniz dolayısıyla vergi tarh edilmesi icap ederse, tarafınıza vergi cezası kesilmeyecek ve tarh edilen vergi için gecikme faizi hesaplanmayacaktır.

Kaynak: GİB
Yasal Uyarı: Bu içerikte yer alan bilgi, görsel, tablolar, açıklama, yorum, analiz ve bir bütün olarak içeriğin tamamı sadece genel bilgilendirme amacıyla verilmiştir. Kişi veya kuruma özel profesyonel bir bilgilendirme ve yönlendirmede bulunma amacı güdülmemiştir. Konu ile benzerlik gösterse de her işletmenin kendi özel şartları nedeniyle farklı durumları olabilir. Bu nedenle, bu yazıda belirtilen içerikte yola çıkarak işletmenizi etkileyecek herhangi bir karar alıp uygulamaya geçmeden önce, uzmanına danışmanız menfaatiniz gereğidir. Muhasebenews veya ilişkili olduğu kişi veya kurumlardan hiç biri, bu belgede yer alan bilgi, tablo, görsel, görüş ve diğer türdeki tüm içeriklerin özel veya resmi, gerçek veya tüzel kişi, kurum ve organizasyonlar tarafından kullanılması sonucunda ortaya çıkabilecek zarar veya ziyandan sorumlu değildir.

İlgide kayıtlı özelge talep formunun incelenmesinden;

– … Şehirlerarası Terminal işletmecisi olarak terminalin giriş ve çıkışlarını kullanan otobüs, minibüs vb. araçlardan peron ücreti aldığınız ve karşılığında otobüsün plakasına ya da otobüsün üstünde yazan firma ismine yahut şoförün belirtmiş olduğu isme fatura düzenlediğiniz,

– Fatura kestiğiniz müşterilerden e-fatura kullanıcısı olanların firmanızın da e-fatura kullanıcısı olması nedeniyle kendilerine e-fatura düzenlenmesini talep ettikleri,

– Yaptığınız incelemelerde, bazı otobüslerin üzerinde firma unvanları yazılı olsa da otobüsün asıl sahibinin şahıs mükellefi olduğu ve bu mükelleflerin e-fatura kullanıcısı olmadığının anlaşıldığı veya otobüsün sahibi olan firma ile fatura talep edenin başka firmalar olduğu ya da minibüslerde vergi kaydının olmadığı gibi problemlerle karşılaştığınız, 

– Bu sorunlardan kurtulmak için e-fatura kullanıcısı olsanız dahi peron gelirlerinizin perakende satış fişi ile belgelendirilip belgelendirilemeyeceği hususunda Başkanlığımızdan görüş talep edildiği

anlaşılmıştır.

213 sayılı Vergi Usul Kanununun 227 nci maddesinde, bu Kanunda aksine hüküm olmadıkça bu Kanuna göre tutulan ve üçüncü şahıslarla olan münasebet ve muamelelere ait olan kayıtların tevsikinin mecburi olduğu hükme bağlanmış olup, kayıtların tevsikinde kullanılabilecek belgelere ilişkin düzenlemeler ise Kanunun 229 ve müteakip maddelerinde yapılmıştır.

Söz konusu Kanunun 229, 230, 231 ve 232 nci maddelerinde, faturanın tarifi, şekli, nizamı ve fatura kullanma mecburiyetinde olanlara dair hükümler, 233, 234 ve müteakip maddelerinde ise, fatura yerine geçen belgelerden, perakende satış vesikaları, gider pusulası ve diğer belgelere ilişkin hükümler yer almaktadır.

Ayrıca, 167 Sıra No.lu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğinin (8) numaralı bölümünde de, “…

Diğer taraftan, 232 nci maddenin bir ve ikinci fıkra hükümleri uyarınca, birinci ve ikinci sınıf tüccarlar ile defter tutmak mecburiyetinde olan çiftçilerin;

– Birinci ve ikinci sınıf tüccarlara;

– Serbest meslek erbabına;

– Kazançları götürü usulde tespit olunan tüccarlara;

– Defter tutmak mecburiyetinde olan çiftçilere;

– Vergiden muaf esnafa;

Sattıkları emtia veya yaptıkları işler için, satılan emtianın veya yapılan işin bedeli ne olursa olsun fatura vermeleri, emtiayı satın alan veya hizmeti yaptıran bu kimselerin de fatura istemeleri ve almaları mecburidir. Bunlar için perakende satış fişi geçerli değildir.” açıklaması yer almaktadır.

385 Sıra No.lu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğinin, “Elektronik Sistemler Kullanılarak Yapılan Otopark İşletmeciliğinde Belge Düzeni” başlıklı 3 üncü bölümünde de, otopark işletmeciliği faaliyetinde bulunan mükelleflerin ödeme kaydedici cihaz kullanmak mecburiyetinde oldukları belirtilerek, otopark işletmeciliği faaliyetinde bulunan mükellefler tarafından ödeme kaydedici cihaz yerine kullanılacak elektronik cihazların Tebliğde belirtilen şekilde kullanılması kaydıyla, otopark işletmeciliği hizmetinin Tebliğde yer alan açıklamalar çerçevesinde belgelendirilmesinin mümkün olduğu açıklanmıştır.

Ayrıca, 397 Sıra No.lu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği ile e-fatura uygulamasına başvuran ve sisteme kayıtlı kullanıcı olarak tanımlanan mükelleflerin birbirlerine sattıkları mal veya hizmetler için e-fatura düzenlenebilmesi ve bu faturaların alıcılara elektronik ortamda iletilebilmesi olanağı getirilmiştir. Söz konusu uygulama ile faturanın elektronik olarak düzenlenebilmesi ve alıcısına gönderilebilmesi için satıcı ve alıcının her ikisinin de e-fatura uygulamasına kayıtlı kullanıcı olması gerekmektedir. Bunlardan birinin kayıtlı kullanıcı olmaması durumunda düzenlenecek faturanın kağıt ortamında düzenlenen fatura olması icap etmektedir. Esas itibarıyla e-fatura, kağıt fatura ile aynı hukuki niteliklere sahip olup, elektronik fatura uygulamasındaki maksat e-fatura sistemine kayıtlı kullanıcıların birbirlerine yapmış oldukları mal teslimi veya hizmet ifalarının elektronik ortamda belgelendirilmesidir.

Öte yandan, mezkûr Kanunun 229 ve müteakip maddelerindeki “müşteri” ifadesi, malı satın alan veya kendisine iş yapılan gerçek veya tüzel kişiyi ifade etmektedir. Bunun yanı sıra, fatura tahakkuka ilişkin bir belge olduğundan düzenlenmesi bedelin ödenmesine değil, malın teslimine veya hizmetin ifasına bağlıdır. Bu nedenle, faturanın düzenlenmesinde fatura bedelinin kimin tarafından ödendiği hususu önemli olmayıp, faturanın malı satın alan veya kendisine iş yapılan gerçek veya tüzel kişi adına düzenlenmesi gerekmektedir.

Bu bağlamda, … Şehirlerarası Otobüs Terminali giriş ve çıkışlarında, otopark işletmelerinde uygulanan sistemler gibi ödeme kaydedici cihaz veya 385 Sıra No.lu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğinde yer alan özelliklere haiz elektronik cihazların kullanılması mümkün bulunmaktadır.

Ancak, …’ye giriş çıkış yapan ve mezkur Kanunun 232 nci maddesi uyarınca fatura kullanma mecburiyeti olan mükelleflere (otobüs, minibüs vb. araçları işleten gerçek veya tüzel kişi mükelleflere) söz konusu araç geçiş ücret bedeline ilişkin olarak, şirketiniz tarafından genel hükümler çerçevesinde fatura (e-fatura uygulamasına kayıtlı olanlara e-fatura) düzenlenmesi gerekmektedir. Bununla birlikte, … giriş ve çıkışlarında uygulanacak olan turnike sisteminde, otopark işletmelerinde uygulanan sistemler gibi ödeme kaydedici cihaz veya 385 Sıra No.lu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğinde yer alan özelliklere haiz elektronik cihazların kullanılması ve bu cihazlar ile düzenlenen belgelerde söz konusu hizmetten faydalanan mükelleflerin plaka bilgilerinin yer alması durumunda, fatura yerine bu belgeler ile de söz konusu hizmet satışlarının tevsik edilmesi mümkün bulunmaktadır.

…

Kaynak: GİB
Yasal Uyarı: Bu içerikte yer alan bilgi, görsel, tablolar, açıklama, yorum, analiz ve bir bütün olarak içeriğin tamamı sadece genel bilgilendirme amacıyla verilmiştir. Kişi veya kuruma özel profesyonel bir bilgilendirme ve yönlendirmede bulunma amacı güdülmemiştir. Konu ile benzerlik gösterse de her işletmenin kendi özel şartları nedeniyle farklı durumları olabilir. Bu nedenle, bu yazıda belirtilen içerikte yola çıkarak işletmenizi etkileyecek herhangi bir karar alıp uygulamaya geçmeden önce, uzmanına danışmanız menfaatiniz gereğidir. Muhasebenews veya ilişkili olduğu kişi veya kurumlardan hiç biri, bu belgede yer alan bilgi, tablo, görsel, görüş ve diğer türdeki tüm içeriklerin özel veya resmi, gerçek veya tüzel kişi, kurum ve organizasyonlar tarafından kullanılması sonucunda ortaya çıkabilecek zarar veya ziyandan sorumlu değildir.

BENZER İÇERİKLER

Yeni nesil yazar kasa GİB’e raporları otomatik gönderiyor mu?

Temsil Ağırlama giderleri için yazar kasa fişi geçerli midir?

Yazar Kasa bilgileri GİB’e gönderilecek mi?

Yazar kasa POS kullanan işletmeler ayrıca bağımsız pos cihazı kullanabilir mi?

İlgide kayıtlı özelge talep formunuz ve ekinde yer alan dilekçenizin tetkikinde; …, firmanızın … almış olduğu .. Yatırım Teşvik Belgesine istinaden yeni döküm hattı yatırımı yapmış bulunduğu, söz konusu hattın … Finansal Kiralama A.Ş. ile yapılan sözleşme ile finansal kiralama yöntemiyle temin edildiği, söz konusu sözleşme uyarınca finansal kiralama şirketinin hattın üreticisi olan firmaya muhtelif tarihlerde avans ödemesinde bulunduğu, hattın tesliminin 4/10/2017 tarihinde gerçekleştiği, finansal kiralama şirketinin üretici firmaya ödenen avansların ödeme tarihi ile hattın teslim tarihi arasında geçen süre için üreticiye ödenen tutar üzerinden firmanıza 104.230,00 EURO (KDV dahil) tutarında prefinansman faizi adı altında faiz tahakkuk ettirdiği belirtilerek, finansal kiralama şirketi tarafından kira süresinin başlamasından önce sağlanan finansman desteği karşılığında, sözleşme tarihi ile hattın teslim tarihi arasında geçen süreye isabet eden döneme ilişkin faizi ifade eden prefinansman faizinin, kurum kazancının tespitinde tahakkuk ettiği döneme ait gider olarak mı dikkate alınacağı, yoksa söz konusu hattın maliyet bedeline mi ekleneceği hususunda Başkanlığımız görüşü talep edilmiştir.

Bilindiği üzere, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun mükerrer 290’ıncı maddesinin 3’üncü fıkrasında, finansal kiralama, kira süresi sonunda mülkiyet hakkının kiracıya devredilip devredilmediğine bakılmaksızın bir iktisadî kıymetin mülkiyetine sahip olmaktan kaynaklanan tüm riskler ile yararların kiracıya bırakılması sonucunu doğuran kiralamalar olarak tanımlanmış; kiralama işleminde, iktisadî kıymetin mülkiyetinin kira süresi sonunda kiracıya devredilmesi, kiracıya kira süresi sonunda iktisadî kıymeti rayiç bedelinden düşük bir bedelle satın alma hakkı tanınması, kiralama süresinin iktisadî kıymetin ekonomik ömrünün % 80’inden daha büyük bir bölümünü kapsaması veya sözleşmeye göre yapılacak kira ödemelerinin bugünkü değerlerinin toplamının iktisadî kıymetin rayiç bedelinin % 90’ından daha büyük bir değeri oluşturması hallerinden herhangi birinin varlığı durumunda kiralama işleminin finansal kiralama olarak kabul edileceği hükme bağlanmıştır.

Aynı fıkranın devamında kira ödemelerinin, sözleşmeye göre, kira süresi boyunca yapılması gereken kira ödemeleri olduğu, kira ödemelerinin bugünkü değerinin, sözleşme tarihinde, kiralamada kullanılan faiz oranının dikkate alınması suretiyle hesaplanan bugünkü değerlerinin toplamı olduğu açıklanmıştır. Kiralamada kullanılan faiz oranının ise, kira ödemeleri ile garanti edilmemiş kalan değer toplamının bugünkü değerini, kiralamaya konu iktisadî kıymetin rayiç bedeline eşitleyen iskonto oranı olduğu hüküm altına alınmıştır.

Mezkur maddenin 4 numaralı fıkrası hükmü ile finansal kiralama uygulamasına ilişkin usul ve esasları belirleme yetkisi Bakanlığımıza verilmiş ve bu yetkiye istinaden gerekli açıklamalar 319 Sıra Numaralı Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği ile yapılmıştır.

Diğer taraftan, 163 sıra numaralı Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğinde “Bakanlığımıza yapılan çeşitli müracaatlardan, yatırımların finansmanında kullanılan kredilere ilişkin faiz giderleri ile yurt dışından döviz kredisiyle sabit kıymet ithal edilmesi nedeniyle ortaya çıkan kur farklarının, sabit kıymetin maliyet bedeline mi intikal ettirileceği yoksa doğrudan ilgili yılın giderleri arasında mı gösterileceği hususlarında tereddütler bulunduğu anlaşılmış ve bu konularda aşağıdaki açıklamaların yapılması uygun görülmüştür.

1. Yatırımların finansmanında kullanılan kredilerle ilgili faizlerden kuruluş dönemine ait olanların sabit kıymetle birlikte amortisman yoluyla itfa edilmek üzere yatırım maliyetine eklenmesi gerekmekte; işletme dönemine ait olanların ise, ilgili bulundukları yıllarda doğrudan gider yazılması ya da maliyete intikal ettirilmek suretiyle amortismana tabi tutulması,
2. Döviz kredisi kullanılarak yurt dışından sabit kıymet ithal edilmesi sırasında veya sonradan bu kıymetlere ilişkin borç taksitlerinin değerlemesi dolayısıyla ortaya çıkan kur farklarından, sabit kıymetin iktisap edildiği dönem sonuna kadar olanların, kıymetin maliyetine eklenmesi zorunlu bulunmakta; aynı kıymetlerle ilgili söz konusu dönemden sonra ortaya çıkan kur farklarının ise, ait oldukları yıllarda doğrudan gider yazılması ya da maliyete intikal ettirilerek amortisman konusu yapılması,

mümkün bulunmaktadır.”

açıklamasına yer verilmiştir.

Bu itibarla; Kanunun yukarıda yer verilen mükerrer 290 ıncı maddesi ile 163 sıra numaralı Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğinde yapılan açıklamalar çerçevesinde, şirketiniz ile … Finansal Kiralama A.Ş. arasında yapılan sözleşmeye istinaden şirketinize fatura edilen prefinansman faizinin söz konusu iktisadi kıymetin maliyet bedeline eklenmesi gerekmektedir.

Kaynak: GİB
Yasal Uyarı: Bu içerikte yer alan bilgi, görsel, tablolar, açıklama, yorum, analiz ve bir bütün olarak içeriğin tamamı sadece genel bilgilendirme amacıyla verilmiştir. Kişi veya kuruma özel profesyonel bir bilgilendirme ve yönlendirmede bulunma amacı güdülmemiştir. Konu ile benzerlik gösterse de her işletmenin kendi özel şartları nedeniyle farklı durumları olabilir. Bu nedenle, bu yazıda belirtilen içerikte yola çıkarak işletmenizi etkileyecek herhangi bir karar alıp uygulamaya geçmeden önce, uzmanına danışmanız menfaatiniz gereğidir. Muhasebenews veya ilişkili olduğu kişi veya kurumlardan hiç biri, bu belgede yer alan bilgi, tablo, görsel, görüş ve diğer türdeki tüm içeriklerin özel veya resmi, gerçek veya tüzel kişi, kurum ve organizasyonlar tarafından kullanılması sonucunda ortaya çıkabilecek zarar veya ziyandan sorumlu değildir.

BENZER İÇERİKLER

Binek oto alışında maliyete eklenen ÖTV ve KDV bir sonraki dönem maliyetten çıkarılıp direkt gider yazılabilir mi?

Dizi Filmlerin Gösterim Hakkının Satılması Durumunda Maliyeti Hemen Gider Yazılabilir Mi?

Binek oto ilk yıl faiz gideri maliyete mi atılır yoksa gider mi yazılır?

Faturası sonradan gelen asansör bina maliyetine mi eklenir?