Ana Sayfa Vergi Konaklama Vergisi Uygulama Genel Tebliği TASLAĞI (11.2.2020)

Konaklama Vergisi Uygulama Genel Tebliği TASLAĞI (11.2.2020)

936
0
Hazine ve Maliye Bakanlığı (Gelir İdaresi Başkanlığı)’ndan

KONAKLAMA VERGİSİ UYGULAMA GENEL TEBLİĞİ TASLAĞI

5/12/2019 tarihli ve 7194 sayılı Dijital Hizmet Vergisi ile Bazı Kanunlarda ve 375 Sayılı Kanun Hükmünde Kararnamede Değişiklik Yapılması Hakkında Kanunun 9 uncu maddesiyle 13/7/1956 tarihli ve 6802 sayılı Gider Vergileri Kanununun yeniden düzenlenen 34 üncü maddesinde ihdas edilen konaklama vergisi, 7194 sayılı Kanunun 52 nci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi hükmüne göre 1 Nisan 2020 tarihinde yürürlüğe girmektedir.

Bu Tebliğin konusunu, konaklama vergisinin uygulamasına dair açıklamalar ile usul ve esaslarının belirlenmesi oluşturmaktadır.

I- VERGİNİN KONUSU

6802 sayılı Kanunun 34 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca konaklama vergisinin konusunu, otel, motel, tatil köyü, pansiyon, apart otel, misafirhane, kamping, dağ evi, yayla evi gibi konaklama tesislerinde verilen geceleme hizmeti ile bu hizmetle birlikte satılmak suretiyle konaklama tesisi bünyesinde sunulan diğer tüm hizmetler (yeme, içme, aktivite, eğlence hizmetleri ve havuz, spor, termal ve benzeri alanların kullanımı gibi) oluşturur. Geceleme hizmetinin; sağlıklı yaşam tesisleri, eğlence merkezleri gibi tesislerin bünyesinde sunulması, vergilendirmeye etki etmez.

Mezkur maddede, konaklama tesisleri bakımından bir sınırlandırma bulunmamakta olup, tesisin; türü, sınıfı, niteliği, ilgili mevzuatta yer alan tarif ve tanımlamaları ve ilgili mevzuata göre turizm işletmesi belgesi ve/veya işyeri açma/işletme belgesi olup olmadığına bakılmaksızın, konaklama hizmeti sunan bütün tesislerde verilen yukarıda sayılan hizmetler vergiye tabidir.

Buna göre;

1) 1/6/2019 tarihli ve 30791 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Turizm Tesislerinin

Niteliklerine İlişkin Yönetmelikte yer alan;

  • Konaklama tesisleri kapsamında düzenlenen oteller, tatil köyleri, butik oteller, özel konaklama tesisleri, moteller, pansiyonlar, apart otellerde,
  • Sağlık tesisleri kapsamında düzenlenen sağlıklı yaşam tesisleri ile bünyesinde konaklama tesisi bulunan termal tesislerde,
  • Kırsal turizm tesisleri kapsamında düzenlenen çiftlik evi, köy evi, yayla evi, dağ evi, kampinglerde,
  • Muhtelif başlıklarda düzenlenen tesislerden (turizm kompleksleri, tatil merkezleri, eğlence merkezleri, personel eğitim tesisleri, özel tesisler gibi) geceleme hizmeti de sunan diğer tesislerde,

2) Söz konusu  Yönetmeliğe  tabi  olmayan,  ancak  geceleme  hizmeti  sunan  diğer

tesislerde,

3) Her ne ad altında ve sürede olursa olsun kamu ya da özel sektörün tasarrufunda olan yerlerde personelin konaklaması için ayrılan (lojman olarak tahsis edilenler hariç) personel misafirhaneleri, konukevleri, dinlenme tesisleri, kampları gibi tesislerde,

4) İlgili mevzuata göre işletilen uygulama otellerinde,

5) Yukarıda sayılanlar dışında kalan, turizm işletmesi belgesi ve/veya işyeri açma/işletme belgesi olup olmadığına bakılmaksızın geceleme hizmeti sunan diğer tüm tesislerde

verilen geceleme hizmetleri ve bu hizmetle birlikte satılmak suretiyle konaklama tesisi bünyesinde sunulan diğer tüm hizmetler vergiye tabiidir.

Herhangi bir geceleme hizmeti sunulmayan, mola noktaları gibi tesislerde verilen hizmetler ise vergiye tabi değildir.

Devre mülk ve devre tatillerin kullanım haklarının ticari bir organizasyon olmaksızın kiraya verilmesi dolayısıyla sunulan hizmet verginin konusuna girmez. Ancak, işletmelerin envanterinde bulunan veya işletmelerce kiralanan devre mülk ve devre tatillerin, konaklamaya ilişkin hizmetleri sunmak suretiyle belirli bir süreliğine kiralanması veya geceleme hizmetlerine tahsis edilmesi verginin kapsamındadır.

Hizmetten yararlananın uyruğu, kişiliği veya mukimlik durumuna bakılmaksızın sunulan konaklama hizmetleri vergiye tabidir.

A. Konaklama Tesislerinde Verilen Geceleme Hizmeti

Konaklama tesislerinde verilen geceleme hizmeti vergiye tabidir. Geceleme hizmeti, konaklama tesislerinde oda veya yer tahsis etmek suretiyle verilen, tesiste günlük yatma-barınma-kalma hizmetini ifade eder. Konaklama tesisi bakımından, geceleme hizmetini ifa etmeye yönelik odanın (birden fazla kişinin bir arada konaklayabildiği odalarda yatağın) kişinin tasarrufuna bırakılması ile birlikte hizmet sunumu başlamış olur. Geceleme hizmeti alan kişinin gecelemeyi tamamlamaksızın tesisten ayrılmasının vergilendirmeye tesiri yoktur.

Kampinglerde, kampçıların geceleme ihtiyaçlarını kendi imkanlarıyla karşılayıp karşılamaması veya kampçı ünitesinin çadır, çadır-araba, motokaravan, bungalov gibi ünitelerden oluşması, hizmetin, geceleme hizmeti mahiyetini etkilemez.

B. Geceleme Hizmetiyle Birlikte Sunulan Diğer Hizmetler

Konaklama tesislerinde geceleme hizmetiyle birlikte satılmak suretiyle konaklama tesisi bünyesinde sunulan diğer tüm hizmetler konaklama vergisine tabidir. Buna göre, geceleme hizmetiyle birlikte konsept olarak pazarlanmak ve/veya satılmak suretiyle konaklama tesisi bünyesinde sunulan yeme, içme, aktivite, eğlence hizmetleri ve havuz, spor, termal ve benzeri alanların kullanımı gibi tüm hizmetler konaklama vergisine tabidir. Bu çerçevede, oda+kahvaltı, yarım pansiyon, tam pansiyon, her şey dahil, ultra her şey dahil vb. konseptler adı altında pazarlanan ve/veya satılan ve tesis bünyesinde geceleme hizmetinin yanı sıra paket kapsamında verilen tüm hizmetler verginin konusuna girmektedir.

Ayrıca, konaklama tesisinin türü, sınıfı, niteliği, bulunduğu yöre vb. hususlar dikkate alınarak geceleme hizmeti kapsamında verilmesi ve geceleme hizmetine dâhil edilmesi mutat olan tüm hizmetler, geceleme hizmetinden ayrıca fiyatlandırılsa ve bedeli müşteriden ayrıca tahsil edilse dahi vergiye tabidir.

Geceleme hizmetiyle birlikte sunulan diğer hizmetlerin, tesisin kendi imkânlarıyla veya tesis tarafından kısmen ya da tamamen tesis bünyesi dışından temin edilerek sunulmasının vergi uygulamasına etkisi yoktur.

Konaklama tesisinde konaklamayanlara (geceleme hizmeti almayanlara) verilen hizmetler vergiye tabi değildir.

Konaklama tesisi tarafından konaklama hizmeti alanlara verilen bir hizmet;

  • Geceleme hizmetiyle birlikte satılması ve
  • Konaklama tesisi bünyesinde sunulması

halinde konaklama vergisine tabi olacaktır. Hizmetin vergiye tabi olabilmesi için iki durumun birlikte var olması gerekir. Bu iki durumdan birinin gerçekleşmemesi halinde esas itibarıyla hizmet vergiye tabi olmayacaktır.

Geceleme hizmetiyle birlikte pazarlanmak ve/veya satılmak suretiyle tesis bünyesinde sunulan hizmetlerin, düzenlenen faturada ayrıca gösterilmesine ya da bu hizmetler için ayrıca fatura düzenlenmesine bakılmaksızın, vergiye tabi olduğu tabiidir.

Tesis bünyesi dışındaki hizmetleri de kapsayacak şekilde yapılan (örneğin; ulaşım, transfer, gezi, rehberlik, müzelere giriş, vb. hizmetleri içeren) konsept satışlarda, her bir hizmetin mahiyeti ve tutarının açıkça gösterilmesi suretiyle müşteriye tesis bünyesi dışında sunulan hizmetler için ayrıca fatura düzenlenmesi halinde bu hizmetler üzerinden vergi hesaplanmaz. Bu durumda, vergi, sadece konaklama hizmetleri üzerinden alınır.

Konaklama tesislerinde geceleme hizmetinden bağımsız olarak sunulan sünnet, düğün, kokteyl, toplantı, kongre, sempozyum ve benzeri organizasyon hizmetleri verginin kapsamında değildir. Söz konusu organizasyon hizmetlerinin konaklamayı içerecek şekilde sunulması halinde, düzenlenen faturada organizasyon hizmetinin mahiyeti ve tutarının açıkça gösterilmesi veya bu hizmet için ayrıca fatura düzenlenmesi halinde bu hizmetler üzerinden vergi hesaplanmaz. Bu durumda da vergi, sadece konaklama hizmetleri üzerinden alınır.

Geceleme hizmetiyle birlikte konsept olarak satışa konu edilen hizmetler üzerinden 6802 sayılı Kanunun 34 üncü maddesi uyarınca konaklama vergisi alınmasının, bu hizmetlerin ilgili diğer vergi mevzuatı bakımından da konaklama hizmeti olarak değerlendirilmesini gerektirmediği, söz konusu hizmetlere yönelik ilgili diğer vergi mevzuatı hükümlerinin saklı olduğu tabiidir.

Örnek 1: Pansiyon işletmecisi (A), oda+kahvaltı konaklama seçeneğinde yer alan kahvaltı hizmetini, düzenlediği konaklama faturasında ayrıca gösterse ya da bu hizmet için ayrıca fatura düzenlese dahi, geceleme hizmetiyle birlikte pazarlanmak veya satılmak suretiyle tesis bünyesinde sunulan söz konusu hizmet vergiye tabi olacaktır.

Örnek 2: Özel konaklama tesisi işleticisi (B) tarafından, Kapadokya’da bulunan tesisinde 3 gece her şey dahil konaklama ile birlikte tesis bünyesi dışında sunulacak balon turu satışında, balon turu için müşteriye ayrıca fatura düzenlenmesi halinde, konaklama hizmetinden bağımsız olarak faydalanılan ve tesis bünyesi dışında sunulan söz konusu hizmetten dolayı vergi hesaplanmaz. Ancak, balon turuna ilişkin olarak ayrıca fatura düzenlenmemesi halinde, konaklama hizmetine ilişkin düzenlenen faturada tüm hizmet bedeli üzerinden vergi hesaplanacaktır.

Örnek 3: Motel işleticisi (C) tarafından, tesiste konaklayanlara tesisin bünyesinde bulunan kuru temizleme ünitesinde verilen ve parça başına ayrıca fiyatlandırılıp müşteriye bedeli mukabili sunulan kuru temizleme hizmetleri, geceleme hizmeti ile birlikte satılmadığından vergiye tabi olmayacaktır. Ancak, müşteriye konaklama hizmet bedeline dâhil edilmek suretiyle birlikte sunulan kuru temizleme, yıkama, kurutma, ütüleme gibi hizmetler için konaklama vergisi hesaplanır.

Örnek 4: Tatil köyü işleticisi (D) tarafından, tesisin bünyesinde bulunan eğlence salonunda verilen ve parça başına ayrıca fiyatlandırılıp müşteriye bedeli mukabili sunulan eğlence hizmetleri, geceleme hizmeti ile birlikte satılmadığından vergiye tabi olmayacaktır. Diğer taraftan, müşteriye konaklama bedeline dahil edilerek paket dahilinde sunulan bu türden eğlence hizmetleri konaklama vergisine tabidir.

Örnek 5: Butik otel işleticisi (E) tarafından, otelin bünyesinde bulunan lokantada, otelde konaklamayanlara bedeli mukabili yemek hizmeti verilmesi halinde, bu hizmet vergiye tabi olmayacaktır.

Örnek 6: Termal otel işleticisi (F) tarafından, otelin bünyesinde bulunan SPA ve yüzme havuzu alanlarında, otelde konaklamayanlara günübirlik hizmet verilmesi halinde, otelde konaklamayanlara verilen bu hizmet vergiye tabi olmayacaktır.

II- VERGİYİ DOĞURAN OLAY

6802 sayılı Kanunun 34 üncü maddesinin üçüncü fıkrası uyarınca, konaklama vergisinde vergiyi doğuran olay, verginin konusuna giren hizmetlerin sunulması ile meydana gelir.

Bedelin bir kısmının veya tamamının hizmetin sunumundan önce veya sonra tahsil edilmesinin veya hiç tahsil edilmemesinin vergiyi doğuran olaya tesiri yoktur.

Hizmetin sunulmasından önce fatura veya benzeri belgeler düzenlenmesi hallerinde vergiyi doğuran olay gerçekleşmez.

Dolayısıyla, 5/10/2007 tarihli ve 26664 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Seyahat Acentaları Yönetmeliğinde tanımlanan acentalara (bundan sonra acenta olarak ifade edilecektir) yapılan satışlarda, acentaya satış aşamasında vergi doğmaz. Aynı şekilde acentanın satışı aşamasında da konaklama tesisi işleticisi bakımından vergiyi doğuran olay gerçekleşmez.

Buna göre, gerek acentalar üzerinden gerekse doğrudan konaklama tesisleri tarafından satışa konu edilen hizmetlerde, hizmetin konaklayana sunulması ile vergiyi doğuran olay gerçekleşir.

Birden fazla vergilendirme dönemine sirayet eden hizmetlerde, ilgili vergilendirme dönemlerinde verilen hizmetler bakımından, konaklama hizmetinin bitiş (tesisten çıkış) tarihinin hizmet sunumundan önce belli olması durumunda hizmetin son gününün rastladığı (çıkış günü) vergilendirme dönemi, böyle bir belirleme olmaması halinde ise hizmetin sunumunun yapıldığı günlere ilişkin her vergilendirme döneminin son günü itibarıyla vergiyi doğuran olay gerçekleşmiş sayılır.

Tesis sahip veya ortaklarının, yakınlarının veya işletme personelinin konaklama hizmetlerinden karşılıksız olarak yararlandırılması ya da diğer şahıslara promosyon, eşantiyon, hediye, tanıtım vb. adlar altında bedelsiz olarak konaklama hizmetleri sunulması hallerinde de vergiyi doğuran olay gerçekleşmiş sayılır. Ancak, konaklama tesisi personelinin tesis bünyesinde özel olarak personel için tasarlanmış yerlerde konaklatılması bu kapsamda değerlendirilmez.

III- VERGİNİN MÜKELLEFİ

6802 sayılı Kanunun 34 üncü maddesinin ikinci fıkrası uyarınca, konaklama vergisinin mükellefi verginin konusuna giren hizmetleri sunanlardır.

Dolayısıyla konaklama vergisinin mükellefi, konaklama hizmetlerinin verildiği tesisi fiilen işletenlerdir. Tesisin mülkiyetinin işleticiye ait olup olmamasının, tesisin kamu veya özel sektör, gerçek veya tüzel kişiler ya da tüzel kişiliği bulunmayan teşekküller tarafından işletilmesinin mükellefiyete tesiri yoktur.

Konaklama tesisi işletenlerin mükellefiyeti, konaklama tesisinin işletmeye hazır hale getirilmesiyle birlikte faaliyete başlanılmasından önce tesis ettirilir. Tesisin kısmen işletmeye hazır olması durumunda da mükellefiyetin tesis ettirilmesi gerekir.

Mükellefiyet, konaklama tesisi işletenin katma değer vergisi (KDV) yönünden bağlı olduğu vergi dairesince, KDV mükellefiyeti bulunmayanlar bakımından ise tesisin bulunduğu yer vergi dairesince tesis edilir.

KDV mükellefiyeti bulunmayanların, aynı il sınırları içindeki aynı veya farklı vergi dairelerinin yetki alanında bulunan tüm konaklama tesisleri için, talep etmeleri durumunda, ilgili Vergi Dairesi Başkanlığı (bulunmayan illerde Defterdarlık) tarafından uygun görülecek vergi dairesince tek mükellefiyet tesis edilebilir.

4/1/1961 tarihli ve 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 153 üncü maddesi uyarınca konaklama vergisi mükellefiyeti tesis ettiren mükellefler, faaliyetlerine son vermeleri veya konaklama tesislerini devretmeleri (birden fazla konaklama tesisi işletenlerin tüm tesislerini devretmeleri) nedeniyle konaklama vergisi mükellefiyetlerinin sona erdirilmesini, bir dilekçe ile bağlı bulundukları vergi dairesine başvurmak suretiyle isteyebilir.

IV- İSTİSNALAR

A. Öğrenci Yurtları, Pansiyonları ve Kamplarında Öğrencilere Verilen Hizmetler

6802 sayılı Kanunun 34 üncü maddesinin yedinci fıkrasının (a) bendine göre, öğrenci yurtları, pansiyonları ve kamplarında öğrencilere verilen hizmetler vergiden müstesnadır. Buna göre, istisna, ilgili mevzuat hükümlerine göre öğrencilere barınma hizmeti sunmak amacıyla işletilen öğrenci yurdu veya pansiyonları ile münhasıran öğrencilerin sosyal, kültürel, sanatsal ve sportif faaliyetlerde bulunabildiği öğrenci kamplarında sunulan konaklama hizmetleri için uygulanır.

Yukarıda sayılan yerlerde arızi olarak öğrenci olmayanlara konaklama hizmetlerinin sunulması durumunda öğrenci olmayanlar bakımından istisna uygulanmaz.

B. Diplomatik İstisna

6802 sayılı Kanunun 34 üncü maddesinin yedinci fıkrasının (b) bendine göre, karşılıklı olmak kaydıyla yabancı devletlerin Türkiye’deki diplomatik temsilcilikleri, konsoloslukları ve bunların diplomatik haklara sahip mensupları ile uluslararası anlaşmalar gereğince vergi muafiyeti tanınan uluslararası kuruluşlar ve mensuplarına verilen hizmetler vergiden müstesnadır.

Bu hüküm uyarınca, diplomatik temsilcilikler ve konsolosluklar ile bunların diplomatik haklara sahip mensuplarına yönelik istisna uygulaması karşılıklılık ilkesi çerçevesinde yürütülmektedir. İstisna uygulanacak ülkeler Hazine ve Maliye Bakanlığı ile Dışişleri Bakanlığı tarafından müştereken belirlenir.

Söz konusu istisnası uygulamasında, 26/4/2014 tarihli ve 28983 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Katma Değer Vergisi Genel Uygulama Tebliğinin (II/Ç) bölümünde yer alan açıklamalar doğrultusunda işlem tesis edilir.

V- MATRAH, ORAN VE YETKİ, VERGİNİN BELGELERDE GÖSTERİLMESİ

 

A. Matrah

6802 sayılı Kanunun 34 üncü maddesinin dördüncü fıkrası uyarınca, konaklama vergisinin matrahı, verginin konusuna giren hizmetler karşılığında, KDV hariç, her ne suretle olursa olsun alınan veya bu hizmetler için borçlanılan para, mal ve diğer suretlerde sağlanan ve para ile temsil edilebilen menfaat, hizmet ve değerler toplamıdır.

Buna göre, konaklama vergisi matrahına KDV dahil edilmez.

Sunulan konaklama hizmetlerine ilişkin vade farkı, fiyat farkı, kur farkı, faiz, prim gibi çeşitli gelirler ile benzer adlar altında sağlanan her türlü menfaat, hizmet ve değerler de matraha dâhildir.

Bedelin döviz ile hesaplanması halinde döviz, vergiyi doğuran olayın meydana geldiği tarihte geçerli olan Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası döviz alış kuru üzerinden Türk parasına çevrilir.

Örnek 1: Tatil köyü işleticisi (A), bünyesinde bulunan tek kişilik odanın 10/7/2020-15/7/2020 tarihlerini kapsayan 5 gecesini (B) kişisine 14/3/2020 tarihinde KDV hariç 200 avroya satmıştır. Buna göre, (A) firması (B) kişisine hizmeti sunmasıyla birlikte 15/7/2020 tarihinde düzenleyeceği faturada matrah olarak, 200 avronun 15/7/2020 tarihinde geçerli olan döviz alış kuru üzerinden Türk lirası karşılığını gösterecektir.

Örnek 2: Otel işleticisi (C), bünyesinde bulunan bir adet suit odanın 30/7/2020-4/8/2020 tarihlerini kapsayan 5 gecesini (D) acentasına 9/1/2020 tarihinde KDV hariç 300 Amerikan dolarına satmıştır. (D) acentası söz konusu odanın 5 gecesinin tamamını (E) kişisine 15/5/2020 tarihinde KDV hariç 400 Amerikan dolarına satmıştır. Buna göre, (E) kişisine hizmeti sunmasıyla birlikte 4/8/2020 tarihinde (C) tarafından düzenlenecek faturada matrah olarak, 300 Amerikan dolarının 4/8/2020 tarihinde geçerli olan döviz alış kuru üzerinden Türk lirası karşılığı gösterilecektir.

Mükellefin, konaklama hizmetine ilişkin düzenlediği faturada ayrıca gösterdiği ticari teamüllere uygun iskontoların konaklama vergisi matrahından indirilmesi mümkündür.

Tesis bünyesi dışındaki hizmetleri de kapsayacak şekilde yapılan konsept satışlarda, konaklama vergisi matrahının, konaklama hizmetine ilişkin emsal bedelden düşük olmamak üzere, konaklama hizmeti ile tesis bünyesi dışındaki diğer hizmetlerin bedellerinin objektif bir yöntemle belirlenmesi suretiyle tespit edilmesi gerekir.

Aynı şekilde, toplantı, kongre, sempozyum ve benzeri organizasyon hizmetlerinin konaklamayı içerecek şekilde sunulması durumunda, konaklama vergisi matrahının, konaklama hizmetine ilişkin emsal bedelden düşük olmamak üzere, organizasyon ve konaklama hizmetlerinin bedellerinin objektif yöntemle belirlenmesi suretiyle tespit edilmesi gerekir.

Konaklama hizmetine ilişkin bedelin mal, menfaat, hizmet gibi paradan başka değerler olması halinde matrah, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 267 nci maddesi hükümlerine göre tespit olunur.

Mükellefin hizmet satış bedelinin emsal bedeline göre açık bir şekilde düşük olduğu ve bu düşüklüğün mükellefçe haklı bir sebeple açıklanamadığı hallerde matrah olarak emsal bedel esas alınır. İşletme sahip ve ortakları ile yakınlarına, personeline veya üçüncü kişilere bedelsiz verilen konaklama hizmetinde de matrah olarak emsal bedel esas alınır.

B. Oran ve Yetki

6802 sayılı Kanunun 34 üncü maddesinin beşinci fıkrası uyarınca, konaklama vergisinin oranı % 2’dir.

Cumhurbaşkanı, bu oranı bir katına kadar artırmaya, yarısına kadar indirmeye, bu sınırlar içinde farklı oranlar tespit etmeye yetkilidir.

Öte yandan, 7194 sayılı Kanunun 42 nci maddesi ile 6802 sayılı Kanuna eklenen geçici 3 üncü madde uyarınca konaklama vergisi oranı 31/12/2020 tarihine kadar % 1 olarak uygulanır.

C. Verginin Belgelerde Gösterilmesi

6802 sayılı Kanunun 34 üncü maddesinin altıncı fıkrası uyarınca, konaklama vergisi, konaklama tesislerince düzenlenen fatura ve benzeri belgelerde ayrıca gösterilir. Bu vergiden herhangi bir ad altında indirim yapılamaz. Bu vergi, KDV matrahına dâhil edilmez.

Konaklama hizmetinin sunumundan önce fatura ve benzeri belge düzenlense dahi, bu belgede konaklama vergisi gösterilmez.

Örnek 1: Apart otel işletmecisi (A) tarafından KDV hariç 1.000 Türk lirası karşılığında sunulan geceleme hizmetine ilişkin olarak 1/5/2020 tarihinde düzenlenen faturada aşağıdaki bilgilere yer verilir.

 

Konaklama Bedeli (KDV hariç) :

1.000

TL
Hesaplanan Konaklama Vergisi Tutarı (1.000 TL x 0,01=) :

10

TL
KDV Matrahı :

1.000

TL
Hesaplanan KDV Tutarı (1.000 TL x 0,08=) :

80

TL
GENEL TOPLAM :

1.090 TL

 

Örnek 2: Otel işletmecisi (B) tarafından KDV hariç 5.000 Türk lirası karşılığında sunulan tam pansiyon konaklama hizmetine ilişkin olarak 17/2/2021 tarihinde düzenlenen faturada aşağıdaki bilgilere yer verilir.

Konaklama Bedeli (KDV hariç) :

5.000

TL
Hesaplanan Konaklama Vergisi Tutarı (5.000 TL x 0,02=) :

100

TL
KDV Matrahı :

5.000

TL
Hesaplanan KDV Tutarı (5.000 TL x 0,08=) :

400

TL
GENEL TOPLAM :

5.500 TL

Örnek 3: Tatil köyü işletmecisi (C) tarafından, 6/8/2021-10/8/2021 tarihlerini kapsayan 4 gece her şey dahil konaklama, 15/3/2021 tarihinde KDV hariç 2.000 Türk lirası karşılığında (D) acentasına satılmış, (D) tarafından da 3/4/2021 tarihinde müşteri (E)’ye 2.400 Türk lirası karşılığında satılmıştır. Mükellef (C) tarafından müşteri (E)’ye 10/8/2021 tarihinde düzenlenen faturada aşağıdaki bilgilere yer verilir.

Hesaplanan Konaklama Vergisi Tutarı (2.000 TL x 0,02=) : 40 TL
GENEL TOPLAM : 40 TL

 

VI- VERGİLENDİRME İŞLEMLERİ

 

A. Vergilendirme Dönemi

6802 sayılı Kanunun 34 üncü maddesinin sekizinci fıkrası uyarınca, konaklama vergisinde vergilendirme dönemi, faaliyette bulunulan takvim yılının birer aylık dönemleridir.

B. Verginin Beyanı

6802 sayılı Kanunun 34 üncü maddesinin sekizinci fıkrası uyarınca, her bir vergilendirme dönemine ait konaklama vergisi, vergilendirme dönemini takip eden ayın yirmi altıncı günü akşamına kadar KDV yönünden bağlı olunan vergi dairesine, KDV mükellefiyeti bulunmayanlarca tesisin bulunduğu yer vergi dairesine beyan edilir.

213 sayılı Kanunun mükerrer 257 nci maddesinin birinci fıkrasının (4) numaralı bendi kapsamında konaklama vergisine ilişkin tüm beyannamelerin elektronik ortamda verilmesi uygun bulunmuştur.

6802 sayılı Kanunun 34 üncü maddesinin dokuzuncu fıkrası uyarınca, konaklama vergisi beyannamesinin şekil, içerik ve ekleri Gelir İdaresi Başkanlığınca belirlenir ve

elektronik ortamda mükelleflerin kullanımına sunulur. Gelir İdaresi Başkanlığı, beyannamenin şekil, içerik ve eklerinde değişiklik yapmaya yetkilidir.

KDV mükellefiyeti bulunan mükellefler işlettikleri tüm konaklama tesislerinin hesapladığı toplam vergiyi, KDV yönünden bağlı bulundukları vergi dairesine verecekleri tek beyannameye ile beyan ederler.

KDV mükellefiyeti bulunmayanlar, her bir konaklama tesisinin hesapladığı vergiyi, konaklama tesisinin bulunduğu yerdeki vergi dairesine verecekleri beyanname ile beyan ederler. Bunların, Tebliğin (III) bölümü kapsamında birden fazla konaklama tesisi için tek mükellefiyet tesis ettirmeleri durumunda, konaklama tesislerinin hesapladığı toplam vergiyi tek beyanname ile beyan ederler.

Konaklama vergisi mükelleflerinin, ilk kez verecekleri konaklama vergisi beyannamesini vermeden önce, İnternet Vergi Dairesinde işlem yapabilmeleri için ilgili vergi dairesinden kullanıcı kodu, parola ve şifre talep etmeleri gerekir. KDV beyannamesi bakımından kullanıcı kodu, parola ve şifresi bulunan mükellefler mevcut kullanıcı kodu, parola ve şifreleri üzerinden işlem yaparlar.

Konaklama vergisi mükellefleri, bir vergilendirme döneminde vergiye tabi işlemleri bulunmasa dahi bu dönemlerle ilgili olarak beyanname vermek zorundadır.

 

C. Tarh İşlemleri

1. Tarh Yeri

Konaklama vergisi, mükellefin KDV yönünden bağlı bulunduğu vergi dairesince, KDV mükellefiyeti bulunmayanlar bakımından ise konaklama tesisinin bulunduğu yer vergi dairesince tarh olunur.

KDV mükellefiyeti bulunmayıp Tebliğin (III) bölümü kapsamında birden fazla konaklama tesisi için tek mükellefiyet tesis ettiren mükellefler bakımından konaklama vergisi, beyannamenin verildiği yer vergi dairesince tarh olunur.

2. Tarhiyatın Muhatabı

Konaklama vergisi, bu verginin mükellefi olan gerçek veya tüzel kişiler adına tarh olunur.

Mükellefin adi ortaklık olması durumunda tarhiyatın muhatabı, verginin ödenmesinden ortakların tamamı müteselsilen sorumlu olmak üzere ortaklardan herhangi birisidir.

Ç. Verginin Ödenmesi

Konaklama vergisi, beyanname verme süresi içinde ödenir.

D. Düzeltme

Vergiye tabi bir işlem söz konusu olmadığı veya bu Kanun kapsamına giren vergiyi fatura veya benzeri belgelerde göstermeye hakkı bulunmadığı halde, düzenlediği bu tür belgelerde bu vergiyi gösterenler ile fatura veya benzeri belgelerde Kanuna göre olması gereken vergi tutarından daha yüksek bir tutarı gösterenler bu belgelerde gösterilen vergi tutarını beyan etmek ve ödemekle mükelleftirler.

Verginin yersiz veya fazla hesaplanması durumunda veya diğer nedenlerle matrahta değişiklik vuku bulduğu hallerde, vergiye tabi işlemleri yapmış olan mükellefler; bunlarla ilgili borçlandıkları ya da ödedikleri vergiler için değişikliğin mahiyetine uygun şekilde ve meydana geldiği dönem içinde düzeltme yapabilirler veya yersiz ve fazla ödenen verginin iadesi talebinde bulunabilirler.

Yürürlük

Bu Tebliğ, 1 Nisan 2020 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

Tebliğ olunur.

 


Kaynak: GİB – TASLAK TEBLİĞ
Yasal Uyarı: Bu içerikte yer alan bilgi, görsel, tablolar, açıklama, yorum, analiz ve bir bütün olarak içeriğin tamamı sadece genel bilgilendirme amacıyla verilmiştir. Kişi veya kuruma özel profesyonel bir bilgilendirme ve yönlendirmede bulunma amacı güdülmemiştir. Konu ile benzerlik gösterse de her işletmenin kendi özel şartları nedeniyle farklı durumları olabilir. Bu nedenle, bu yazıda belirtilen içerikte yola çıkarak işletmenizi etkileyecek herhangi bir karar alıp uygulamaya geçmeden önce, uzmanına danışmanız menfaatiniz gereğidir. Muhasebenews veya ilişkili olduğu kişi veya kurumlardan hiç biri, bu belgede yer alan bilgi, tablo, görsel, görüş ve diğer türdeki tüm içeriklerin özel veya resmi, gerçek veya tüzel kişi, kurum ve organizasyonlar tarafından kullanılması sonucunda ortaya çıkabilecek zarar veya ziyandan sorumlu değildir.


Önceki İçerikMali müşavirler muhtasar prim beyannamesi gönderebilmek için ne yapmalıdır?
Sonraki İçerikTarım ürünleri üretici fiyat endeksi yıllık %10,41, aylık %3,02 arttı

CEVAP VER

Lütfen yorumunuzu giriniz!
Lütfen isminizi buraya giriniz